(bolońską szkołą eklektyczną) mającą stanowić opozycję dla malarstwa Caravaggia, którego otwarcie krytykował, twierdząc, że szkodzi sztuce malarskiej. .

Albano Carrisi (znany też jako Al Bano lub Al Bano Carrisi, ur. 20 maja 1943 w Cellino San Marco, Włochy), włoski piosenkarz i aktor. Karierę rozpoczął w drugiej połowie lat sześćdziesiątych u boku Rominą Power (w 1970 wzięli ślub). Sukces we Włoszech duet odniósł w roku 70. i 80. odniosły sukces w całej Europie. Pochodziły z nich takie przeboje jak: Felicita, Sempre, sempre, czy Prima notte damore.

(urodził się Włoszech), włoski piłkarz, wielokrotny reprezentant swojego kraju. Jego kariera rozwijała się bardzo szybko i szybko stał się piłkarzem światowego formatu. W młodości był chorowitym dzieckiem, ale zawsze dla niego liczyła się tylko piłka. Każdą wolną chwilę poświęcał grze w futbol. Wraz z jego przyjaciółmi zazwyczaj grali na łące znajdującej się nie daleko domu Alexa.

Ten grający z trzynastką na plecach znakomity obrońca AC Milan urodził się 19 marca 1976 roku w Rzymie. Swoją piłkarską karierę związał właśnie z Wiecznym Miastem. Przez wiele lat występował w zespole, który ma jednych z najbardziej fanatycznych i oddanych fanów na świecie - Lazio Rzym. W 1985 roku Alessandro trafia do młodzieżowej szkółki Lazio. Gra na różnych pozycjach - w obronie, pomocy oraz w ataku.

(ur. włoski kolarz szosowy, sprinter, wielokrotny zwycięzca etapów na największych wyścigach kolarskich. Jeździ w barwach grupy Fassa Bortolo. Petacchi został zauważony w roku Mario Cipollinim. W tym samym roku odniósł też 4 zwycięstwa na Tour de France i 5 na Vuelta a España. W następnym roku był najlepszy na 9 etapach Giro, wygrywając klasyfikację punktową. Na płaskich etapach wyścigu wyraźnie dominowała jego ekipa, nie pozwalając na udane ucieczki i doprowadzając Petacchiego na czołowej pozycji pod samą metę.

Alessandro Giuseppe Antonio Anastasio Volta (18 lutego 1745 - 5 marca 1827) - włoski fizyk, wynalazca, konstruktor i fizjolog. W roku srebra i wodzie. Na jego cześć jednostkę napięcia elektrycznego nazwano wolt.

(ur. Mediolanie, zm. włoski matematyk. Zobacz też twierdzenie Kroneckera-Capellego.

(ur. 1566 zm. 1591), święty Kościoła katolickiego, patron młodzieży, zwłaszcza studenckiej. Pochodził z książęcej rodziny, urodził się w Lombardii. Był paziem na dworach w Mantui i Florencji oraz Hiszpanii (na dworze króla Filipa II). Wbrew woli rodziny wstąpił do zakonu jezuitów. Umarł jako kleryk, opiekując się chorymi w czasie zarazy w Rzymie. Na Górnym Śląsku są popularne młodzieżowe towarzystwa pod jego patronatem, zwane alojzjanami.

(Ameryki Południowej. W odróżnieniu od Krzysztofa Kolumba, który sądził, że dotarł do Azji Wschodniej, uznał odwiedzone tereny za nieznany wcześniej kontynent. Brał udział w przygotowaniu drugiej i trzeciej wyprawy Kolumba. Według własnego świadectwa miał jakoby w latach 1497-1504 odbyć cztery wyprawy odkrywcze, w co powątpiewają dzisiejsi badacze. Pewny jest jego udział w hiszpańskiej wyprawie do Gujany (1499-1500), razem z A.

R. (około 14311506) włoski malarz i rytownik. Był prekursorem Albrechta Dürera. Tworzył głównie w Padwie i Mantui. Jego obrazy wyróżniaja się dramatyzmem rysunku, mistrzostwem perspektywy oraz wybitnie klasycznym detalem architektonicznym. Do najwazniejszych jego prac zalicza się freski ze scenami z życia św. Krzysztofa i Jakuba w Cappella Ovetari w kościele degli Eremitani w Padwie (1448-57, poważnie uszkodzone w czasie II wojny światowej, częściowo zrekonstruowane).

(ur. 30 listopada Padwie zm. w sierpniu Vicenzy), włoski architekt i teoretyk architektury. Urodził się w skromnej rodzinie rzemieślniczej, pod nazwiskiem Andrea di Pietro della Gondola, a zmnienił je na Andrea Palladio pod wpływem swego starożytnego Rzymu, dzieła słynnych architektów, takich jak Jules Romain, Donato Bramante i Andrea Perruzzi, a także dzieło Witruwiusza. Pierwszym poważnym zadaniem powierzonym Palladio była renowacja fasady katedry w Vicenzie w 1549.

Angelo Francesco Lancellotti ofm (włoski biblista i orientalista, franciszkanin. Wykładowca języka hebrajskiego i innych języków semickich w Studium Teologicznym w Porcjunkuli w Asyżu oraz w Jerozolimie. Autor wielu publikacji z dziedziny filologii języków semickich, m. in. Gramatyka języka akadyjskiego (wyd. 1962), Składnia hebrajska w greckim Apokalipsy (wyd. 1964). W latach 1977-1981 wydał trzytomowe dzieło egzegetyczne Psalmy.

(ok. włoska błogosławiona, pokutnica będąca pod wpływem duchowości franciszkańskiej. W młodości prowadziła życie próżne. Przeżywszy jednak wczesną śmierć męża i dzieci, resztę życia poświęciła pokucie, przez dziesięć lat nie spożywając pokarmu. Beatyfikowana przez papieża Innocentego XII pod koniec XVII wieku. Dniem wspomnienia liturgicznego błogosławionej jest 4 stycznia.

(Bolonii, która dała początek bolońskiej szkole eklektycznej. Był jej głównym i najbardziej znanym przedstawicielem. Wraz z pozostałymi przedstawicielami tej szkoły przeciwiał się zarówno późnorenesansowemu Caravaggia. Znany przede wszystkim z fresków o tematyce mitologicznej i religijnych obrazów olejnych. Prekursor tzw. pejzażu idealnego. Działał w Bolonii, Wenecji i Rzymie.

(włoski), jeden z czołowych przedstawicieli rzeźbie. Działał głównie w Klemensa XIII i XIV), liczne popiersia portretowe. Prace dla Napoleona I - Napoleon jako Apollo, Wenus z Łańcucie). .