Sznaucer olbrzym

Sznaucer olbrzym
Inne nazwy
Sznaucer monachijski, sznaucer piwny (dawne nazwy)
Kraj patronacki
Niemcy
Klasyfikacja
FCI: Grupa II, Sekcja 1 AKC: ANKC: CKC: KC: NZKC: UKC:
Wzorce rasy (linki zewnętrzne)

Sznaucer olbrzym- jedna z ras psów.

Pochodzenie rasy i krótki rys historyczny:

Najprawdopodobniej przodkiem sznaucera olbrzymiego była stara górnobawarska odmiana psa wiejskiego, używanego do zaganiania i stróżowania. Przed drugą wojną światową hodowlę rozwinął Calaminus, który nigdy nie ujawnił z jakimi rasami krzyżował osobniki hodowlane. Aby uzyskać odpowiednią maść i uszlachetnić sylwetkę, pewne jest, że do krzyżowania użył czarnego doga niemieckiego. Spekuluje się, że użyte zostały także pudle olbrzymie.

Użytkowość:

Początkowo psy te były hodowane tylko na terenach wiejskich przez chłopów wykorzystujących je do stróżowania gospodarstw, a także pilnowania wozów browarskich (stąd dawna nazwa sznaucer piwny).

Temperament:

Odważny, rodzinny, niezawodny stróż i obrońca, który potrzebuje zdecydowanego podejścia.

Budowa:

Duży, niezbyt masywny, na kufie, podobnie jak u wszystkich sznaucerów, dłuższy, specjalnie pielęgnowany włos.

Szata i umaszczenie:

Najczęściej spotykane umaszczenie to czarne w całości, rzadziej spotykane są osobniki o umaszczeniu pieprz i sól.

Wymiary:

- wysokość w kłębie: suki: 60-65, psy: 65-70 cm;
- waga: ok.35 kg.

Utrzymanie:

Konieczność systematycznego trymowania.

Popularność w Polsce:

?

Ciekawostki:

Za oficjalną datę powstania rasy (wg E. Harmsa) można przyjąć rok 1910, kiedy do hodowlanej księgi Klubu Sznaucera i Pinczera wpisano trzy suki i sześć psów.