Aba lub Abae, starożytne miasto greckie. Miasto położone w Fokidzie, w pobliżu granicy Beocji, w dolinie rzeki Abantów, jednak miejscowa tradycja głosi, że dokonali tego koloniści z Argos, pod wodzą Abasa, syna Lynkeusa i Hypermnestry. Abae słynęło z wyroczni Apollina. Świątynia została zniszczona przez wojska wojny fokijskiej przez Beotów. Abae, jako jedyne ze wszystkich miast fokijskich pozostało nie zniszczone.

Abakus (z greckiego abax) to nazwa stosowana w starożytności na prostokątne płyty i tablice, używane na stoły bufetowe i ozdobne, jako płyty do gier towarzyskich, jako tablice rysunkowe i rachunkowe lub do wykładania ścian. .

, lud starożytny. Plemię greckie zamieszkałe na Peloponezie, przybyłe tu z Tracji. Założyli miasto Aba, znane z wyroczni Apollina. .

(Ábdera w Tracji, którego mieszkańcy byli w opinii starożytnych Greków uosobieniem głupoty, filisterstwa i kołtuństwa, mimo że miasto było ojczyzną słynnych filozofów: Demokryta i Protagorasa. .

(lud indoeuropejski, który przybył na obszary kontynentalnej Grecji około 2000 lat p. n. e. , podbijając miejscowych Pelazgów. W XVIII w. p. n. e. Achajowie podbili Kretę, którą niepodzielnie władali jednak dopiero od drugiego najazdu około 1400 roku p. n. e. Eponimicznym ojcem plemion achajskich był mityczny Achajos, syn Pytii, w innej wersji syn królewny ateńskiej Kreuzy i kultury mykeńskiej, za której centrum uznaje się bogate w złoto Argolidzie na Peloponezie.

System wychowania chłopców w Sparcie; znaczenie etymologiczne słowa to "prowadzenie konia" (agogeus znaczy lejce). Termin, którym określano rozciągnięty w czasie rytuał przejścia chłopca z dziecięctwa do świata mężczyzn.

Greckiego agonistikós (nadający się do walki; kłótliwy). .

W starożytnej Grecji agora był to główny plac miasta. Agora była miejscem, gdzie odbywały się się czasami zgromadzenia obywateli. Początkowo agora była nieplanowa, o niezbyt wyraźnych granicach, często jej plan był zaburzony budynkami o charakterze publicznym lub religijnym, czy przebiegającą ulicą. Od ok. V wieku p. n. e. tzw. agora jońska miała najczęściej kształt prostokątu, który - począwszy od okresu klasycznego - otaczały portyki kolumnowe (stoa).

, Aischylos z Eleuzis (Grecji. Uważany za ojca greckiej tragedii, którego twórczość poprzedzała Sofoklesa i Eurypidesa.

(Apollodora z Aten przypada na 40 rok życia. Część antycznych biografów podawała datę akme zamiast daty urodzenia i śmierci, których często nie znali. Zobacz też: akmeizm. .

(317Macedonii i Aleksandra Wielkiego i księżniczki perskiej Roksany. Ze względu na małoletniość nie sprawował nigdy władzy samodzielnie. Państwem rządzili namiestnicy Antypater i Filipa III. W 316 p. n. e. wraz z matką został uwięziony przez Kassandra i wraz z nią został zamordowany w 311 p. n. e. Jednak w Egipcie dokumenty datowano według Aleksandra jeszcze do czasu objęcia rządów przez Ptolemeusza I Sotera w 306 p.

, król Macedonii z dynastii Argeadów na przełomie VI i V w. p. n. e. Przez Greków nazywany ironicznie "Hellenofilem" i nie dopuszczany do Igrzysk Olimpijskich, póki nie sfabrykował sobie rodowodu wywodzącego z Argos. W czasie wojen perskich ostrzegał Greków, powiadamiając o kolejnych ruchach wojsk perskich. Jednocześnie kolaborował z Persami (siostrę Gygaję wydał za satrapę pod Platejami rzucił się na ustępujacych Persów i zdziesiątkował znacznej wielkości oddział.

Aleksander III Macedoński (356Macedonii z dynastii Argeadów (336-334-imperium perskie. Najsłynniejsze zwycięstwa odniósł pod Issos, Gaugamelą i nad rzeką Hydaspes. Gdy umierał w wieku 33 lat w Babilonie, jego imperium miało ze wschodu na zachód 5 tysięcy kilometrów długości. Wczesne lata Aleksander był najstarszym synem króla Macedonii i twórcy potęgi tego państwa, Filipa II.

( zm. tessalskiego miasta Związkiem Tessalskim, założonym przez Kynoskealai, w czasie której śmiertelnie ranny został Związku Beockiego. Aleksander został zabity przez własną żonę. .

Mała grecka. Posiadała kolumnadę złożoną naogół z czterech kolumn tylko w elewacji frontowej i tylnej. Przykładem takiego rozwiązania jest świątynia Ateny Apteros (Nike Bezskrzydła) na Akropolu. Zobacz też: przegląd zagadnień z zakresu architektury. .