(ur. saneczkarz rosyjski (specjalista torów lodowych), zdobywca Pucharu Świata w sezonie 2004/2005. Z zawodu żołnierz, od WNP, wreszcie Rosji. Startował na igrzyskach olimpijskich w Lillehammer (1994, 9. miejsce) i Salt Lake City (2002, 5. miejsce), wielokrotnie brał udział w innych wielkich imprezach - mistrzostwach świata i Europy. Zajął m. in. 5. miejsce na mistrzostwach Europy w Oberhofie w 2004, zarówno w rywalizacji jedynek mężczyzn, jak i rywalizacji drużynowej.

(Alexander Alekhine, ur. Moskwie, zm. rosyjski szachista, czwarty mistrz świata w szachach, znany ze swojego bardzo ofensywnego stylu gry. Alechin urodził się w bogatej rodzinie. Jego ojciec był posiadaczem ziemskim i deputowanym do Dumy, matka, córka bogatego przemysłowca, była jego pierwszym nauczycielem szachów. Po rozegraniu sławnego turnieju w Petersburgu w 1914 był jednym z pierwszych szachistów, którym przyznano tytuł arcymistrza.

Aleksander A. Baranow (Alaski. Został skierowany na Alaskę przez rosyjską kompanię handlową (Kompanię Rosyjsko-Amerykańską), która zajmowała się eksploatacją bogactw naturalnych Kamczatki i Alaski (głównie futer). Był założycielem miejscowości Sitka na południowo-wschodnich krańcach Alaski. W celu zaopatrywania kolonistów w żywność założył farmy daleko na południu kontynentu amerykańskiego (również w Kalifornii).

(Moskwie), dziennikarz i dyplomata rosyjski. W okresie ZSRR wieloletni komentator spraw zagranicznych; w Rosji kontynuował to zajęcie, prowadząc popularne programy radiowe i telewizyjne. Był także szefem wydziału dziennikarstwa w Rosyjskiej Państwowej Szkole Nauk Humanistycznych w Moskwie. Sprawował m. in. funkcję ambasadora w Izraelu. Laureat nagród i odznaczeń państwowych, w tym Orderu Lenina.

Aleksander Aleksandrowicz Błok (Александр Александрович Блок) rosyjski poeta symbolista, dramaturg. Urodził się Piotrogrodzie. Rodzice poety żyli w separacji, ojciec był profesorem prawa Imperatorskiego Uniwersytetu w Warszawie, zmarł w Warszawie i na prawosławnym cmentarzu na Woli został pochowany. Matka, córka rektora Uniwersytetu w Petersburgu - Andrzeja Biekietowa, zajmowała się literaturą, po roku małżeństwa uciekła z Warszawy w połogu.

, pseud. Parvus (ur. 1867, zm. 1924), działacz rosyjskiego ruchu rewolucyjnego, organizator przejazdu Lenina i Trockiego ze Szwajcarii do Rosji. Współorganizator bolszewickiego zamachu stanu w Rosji w 1917. Pod koniec życia opublikował na emigracji swoje wspomnienia. .

Alesander S. Jakowlew (ros. Александр Сергеевич Яковлев; ur. 1 kwietnia 1906, zm. 22 sierpnia 1989) - rosyjski konstruktor lotniczy, generał lotnictwa. Od 1935 główny konstruktor biura konstrukcyjnego, w którym do końca lat trzydziestych XX w. zaprojektowano kilka samolotów, oznaczonych symbolem AIR. W latach 1940-1946 pełnił funkcję zastępcy ministra ministra przemysłu lotniczego ZSRR.

Aleksander Iwanowicz Oparin (rosyjski powstania życia. Postulował, że komórki wywodzą się z samoistnie formujących się koloidowych skupisk materii ogranicznej, tzw. koacerwatów. Uzupełniło to lukę w teorii powstania życia, jaka istniała pomiędzy formowaniem się materii ogranicznej z nieorganicznej, a ewolucją prymitywnych komórek. .

(18591905) , Aleksandr Stiepanowicz Popow (urodzony 4 marca 1859, 16 marca wg kalendarza gregoriańskiego - zmarł 31 grudnia 1905 w Petersburgu, 13 stycznia 1906 roku wg kalendarza gregoriańskiego), rosyjski fizyk, pionier łączności radiowej. W latach Gugliemo Marconiego radiotelegraf, a w roku 1897 uzyskał łączność radiową na odległość 5 km. .

Aleksander Siergiejewicz Puszkin, Александр Сергеевич Пушкин (urodzony Moskwie, zmarł Petersburgu) - poeta rosyjski, także dramaturg i prozaik, najwybitniejszy przedstawiciel romantyzmu rosyjskiego, jeden z najważniejszych romantyków światowych. Na jego rozwój miały wpływ postaci dwóch dziadków: poety Wasilija Lwowicza Puszkina (Abisyńczyka Ibrahima Hannibala, który trafił do Rosji jako niewolnik, ale dzięki mądrości i odwadze stał się ulubieńcem cara Piotra I i otrzymał szlachectwo.

(hokeista radziecki, dziesięciokrotny mistrz świata, trzykrotny mistrz olimpijski. Występował na pozycji obrońcy. Reprezentował w ciągu kariery kluby ChimikMoskwa (1956-1957), Chimik Woskriesiensk (1958-1962) i CSKA Moskwa (1962-1973). W latach 1961-1973 wystąpił w 232 meczach reprezentacji ZSRR, zdobywając 29 bramek. Był członkiem zwycięskiej ekipy olimpijskiej na igrzyskach w 1964, 1968 i 1972.

, Moskwie) rosyjski malarz, rzeźbiarz, projektant plakatów i mebli, ilustrator. Jeden z czołowych przedstawicieli konstruktywizmu. Kształcił się w Kazaniu, działał w Moskwie. W roku konstruktywistami i grupą LEF (Lewyj front iskusstw). Od roku 1920 profesor moskiewskich wyższych uczelni artystycznych (Wchutiemasu i Wchutieinu). W latach 1914-1920 tworzył abstrakcyjne kompozycje pokrewne suprematyzmowi.

Aleksandr Wasiljewicz Suworow (Алекса́ндр Васи́льевич Суво́ров) - (ur. rosyjski dowódca. Był sławny z powodu swoich sukcesów militarnych. W latach konfederatami barskimi. W Tatarów nogajskich. W latach Turcją rozbił przeciwnika pod Fokszanami i zdobył powstaniu kościuszkowskim, gdzie walczył m. in. w bitwie pod Maciejowicami oraz zdobył Warszawę (dokonując rzezi ludności Pragi), za co został awansowany do stopnia feldmarszałka.

(Królestwie Polskim, opartego w dużej mierze na donosicielstwie. Przyczynił się do spadku liczby szkół i wzrostu analfabetyzmu. Wrogi stosunek Polaków do osoby kuratora wyraził m. in. Josifa Hurki, aktywną rusyfikatorką, znaną z wrogości wobec Polaków i wiary katolickiej. .

(Stanów Zjednoczonych w obawie przed czystkami stalinowskimi w aparacie bezpieczeństwa i wywiadu. Był jednym z najwyższych pracowników (jeżeli chodzi o sprawowane stanowisko) wywiadu wojskowego, którzy uciekli na Zachód. Początki Urodził się jako Lejba Feldbin w białoruskim mieście Bobrujsk, student wydziału prawa Uniwersytetu Moskiewskiego, od bolszewik. Początkowo w aparacie administracyjnym w polskich.