(ang. Cognitive psychology), inaczej kognitywizm, psychologia kognitywna to dziedzina psychologii badająca procesy poznawcze. Zakłada, że mechanizmem tworzenia doświadczenia jest percepcja.
Psychologia poznawcza wykorzystuje badania psychologii, biologii, językoznawstwa i informatyki (Cognitive science)
Zobacz też: sztuczna inteligencja
Linki zewnętrzne
[http://www. ped. uni. torun.
Taka zmiana w reaktywności lub wrażliwości receptora zmysłowego czy narządu zmysłu, która ma charakter przejściowy. Przyrost stymulacji powoduje spadek wrażliwości i odwrotnie.
Zobacz też: przegląd zagadnień z zakresu psychologii.
Asocjacja to proces kojarzenia wątków tak by razem przedstawiały całość.
Przykładem asocjacji może być:
na dziesięciu klientów sklepu spożywczego kupujących chleb siedmiu kupuje jeszcze paczkę masła
w okresie wiosennym na 100 osób spacerujących ulicą 25 zakłada okulary słoneczne. Po 40 latach pokolenie testowe w 25% ma mniej zmarszczek.
Asymilacja to włączanie świata zewnętrznego do już ukształtowanych struktur poznawczych, proces obecny we wszystkich okresach rozwoju intelektualnego.
Zobacz też: procesy poznawcze, internalizacja.
W psychologii wyjaśnienie przyczyn swojego bądź cudzego zachowania tworzone przez świadka tego zachowania.
W szczególności wyróżniane są:
atrybucja wewnętrzna
atrybucja zewnętrzna
atrybucja globalna
atrybucja stabilna
atrybucje obronne
atrybucje w służbie ego
podstawowy błąd atrybucji
krańcowy błąd atrybucji.
Rodzaj atrybucji w psychologii przy której osoba jest przekonana, że przyczyna danego zachowania jest charakterystyczna dla wielu różnorodnych sytuacji (np. czyjaś inteligencja) w przeciwieństwie do przekonania, że jest ona charakterystyczna dla niewielkiej ich grupy (np. przypadek). .
Rodzaj atrybucji w psychologii zakładający, że przyczyna zdarzenia nie ulega znaczniejszym zmianom w czasie (np. czyjaś inteligencja) w przeciwieństwie do czynników, które są niestabilne w czasie (np. jednorazowy wysiłek). .
Rodzaj atrybucji w psychologii, zakładający iż przyczyną danego zdarzenia były cechy jego sprawcy (np. zdolności lub ich brak, inteligencja, włożony wysiłek) w przeciwieństwie do czynników zewnętrznych wobec sprawcy (np. przypadek, trudność zadania, sytuacja zewnętrzna, itp. ).
Przykład: Damian zdał kiepsko egzamin.
Przykład atrybucji wewnętrznej: Damian jest głupi.
Przykład atrybucji zewnętrznej: Damian miał zły dzień, albo coś go gryzie.
Rodzaj atrybucji w psychologii, zakładający, iż przyczyną danego zdarzenia były właściwości zewnętrznej sytuacji lub inne zewnętrzne względem sprawcy (np. przypadek, trudność zadania, sytuacja zewnętrzna, itp. ) w przeciwieństwie do jego własnych cech i wyborów (np. zdolności lub ich brak, inteligencja, włożony wysiłek).
Przykład: Magda jest w świetnym humorze.
Przykład atrybucji zewnętrznej: Na pewno usłyszała właśnie coś śmiesznego.
W psychologii rodzaj atrybucji będących jednocześnie mechanizmami obronnymi, w taki sposób fałszujących odbiór rzeczywistości, aby dana osoba mogła uniknąć emocji takich jak strach i lęk, a szczególnie lęk przed śmiercią.
Zobacz też: atrybucje w służbie ego. .
W psychologii rodzaj atrybucji będących jednocześnie mechanizmami obronnymi, w taki sposób fałszujących interpretację rzeczywistości, aby dana osoba mogła wzmocnić swoją samoocenę.
Na ogół polega to na nadmiernym i niezgodnym z rzeczywistością upatrywaniu w sobie przyczyn sukcesów a w innych ludziach i zewnętrznej sytuacji przyczyn porażek.
Zobacz też: atrybucje obronne. .
Automatyzm to zjawisko psychiczne w przetwarzaniu informacji. Proces ten, pozornie nie wymagający wysiłku ani woli, wyzwalany jest bez intencji podmiotu. .
— w psychologii jedna z heurystyk wydawania sądów, która automatycznie skłania człowieka do nadmiernego zaufania własnym osądom w porównaniu z cudzymi. Badania wykazały, ze na ogół własne osądy nie są aż tak trafne, jak ludzie oczekują. .
To stan świadomości uzyskany dzięki radykalnemu ograniczeniu dopływu bodźców ze wszystkich zmysłów. Rodzaj fizycznego środka psychodelicznego. Patrz też: kołyska czarownic (w kontekście fizycznych środków psychodelicznych).
Osiągnięcie tego stanu jest możliwe dzięki specjalnie skonstruowanemu kontenerowi, w którym ochotnik zanurza się w 25 centymetrach roztworu soli MgSO4-7H2O o temperaturze skóry, czyli ok.