Proch czarny

Proch czarny to najstarszy miotający materiał wybuchowy. Został wynaleziony w IX wieku w Chinach.
Skład (wagowo):

• 5 części (75%) - saletra potasowa
• 3 części (15%) - węgiel drzewny
• 2 części (10%) - siarka

Optymalne proporcje, odpowiednio  74,64% - 13,51% - 11,85%

Jest to dość silny materiał wybuchowy, szczególnie niebezpieczny z powodu bardzo łatwego zapłonu. Najkorzystniejszą konsystencję uzyskuje się poprzez staranne wymieszanie składników w postaci mączki i dodanie wody do nadania konsystencji pasty, którą się dalej miesza i suszy. Tak uzyskany materiał wybuchowy ma silną skłonność do detonacji, czyli nawet nie zamknięty w obudowie zapala się szybciej, niż rozprasza.
Główne wady prochu czarnego, to:

• duża ilość wydzielanego dymu
• stosunkowo mała ilość gazów prochowych w stosunku do masy prochu
• gwałtowny zapłon, bardzo podnoszący ciśnienie w komorze spalania
• duża ilość wydzielanych osadów

Z powodu tych wad proch czarny zastąpiono prochem szarym (lub nitrocelulozowym), który eliminuje wszystkie wymienione niedogodności.