Prawo Hubble'a

Prawo Hubble'a opisuje rozszerzanie się Wszechświata. Jest definowany w relacji do czynnik skali a(t):
\[H \equiv {\dot{a} \over a} \]
gdzie \[\dot{a} \equiv da/dt \].
Wartość stałej Hubble'a w chwili obecnej (dane z 2002) wynosi H₀ = 65±10 km/s/Mpc, co zwykle zapisuje się przy użyciu wielkości bezwymiarowej h w postaci H₀ = 100h km/s/Mpc. Obecne oszacowania stałej Hubbla dają \[h = (0.65 - 0.72) \]. Znajomość stałej Hubbla pozwala określic wiek Hubbla \[t_H = H^{-1} \] która wyznacza rozmiar horyzontu \[R_H=c t_H = 4000 Mpc = 10^{28} cm \]. Stała Hubbla wyznacza ważny parametr kosmologii: gęstość krytyczną zdefiniowaną przez relację:

\[H_0^2=\frac{8 \pi}{3}G \rho_c \]

Definiując gęstość tę niezależnie od h \[\rho_c=h^2 r_c \] otrzymujemy oszacowanie \[ r_c= 1.878 10^{-29} g cm^{-3} =1.054 10^4 eV cm^{-3} = 2.775 10^{11} M_{S} Mpc^{-3} \]
(\[M_S \] jest masą Słońca ). W kosmologii ważnym parametrem jest względna gęstość \[\Omega=\frac{\rho}{\rho_c} \]