Polscy politycy konserwatywni

Agenor Maria Gołuchowski (18491921) polski prawnik, dyplomata i konserwatywny polityk Członek bardzo wpływowej w Galicji rodziny Gołuchowskich (syn Agenora Gołuchowskiego - seniora, kilkukrotnego namiestnika Galicji, brat Adama Gołuchowskiego, posła i marszałka krajowego Galicji). Od 1872 pracował w austriackiej służbie dyplomatycznej, w latach 1895-1906 był ministrem spraw zagranicznych i ministrem dworu Austro-Węgier.

, dr historii, polski polityk. Urodzony w Gdańsku. Jest absolwentem Wydziału Humanistycznego Uniwersytetu Gdańskiego. Obronił pracę doktorską na temat życia i myśli Charlesa de Gaullea. Od lat siedemdziesiątych przywódca opozycyjnego Ruchu Młodej Polski. Poseł na PK) oraz Parlamentu Europejskiego posłowi PO. Przewodniczący Unii Demokratycznej (Partii Konserwatywnej (Stronnictwa Konserwatywno-Ludowego.

(ur. Gostyniu, zm. Poznaniu), polski działacz społeczny, duchowny katolicki, kaznodzieja, publicysta. Był synem Antoniego i Agnieszki ze Szczytowskich. Kształcił się w gimnazjach w Lesznie i Poznaniu, następnie studiował w seminarium duchownym w Poznaniu. W 1844 obronił doktorat filozofii po dalszych studiach we Fryburgu i Berlinie. W tym samym roku uzyskał uprawnienia nauczyciela gimnazjalnego i podjął pracę w gimnazjum Marii Magdaleny w Poznaniu.

(18391926) polski konserwatywny polityk i działacz społeczny. Podolski ziemianin pochodzenia ormiańskiego.

Janusz Franciszek Ksawery Radziwiłł (ur. Berlinie - zm. Warszawie) - książę, polski polityk konserwatywny. Syn Ferdynanda Radziwiłła i Pelagii z Sapiehów. Właściciel licznych dóbr i budynków, m. in. pałacu w Nieborowie, pałacu przy ul. Bielańskiej w Warszawie, ordynacji ołyckiej. Uczeń Gimnazjum Męskiego w Ostrowie, świadectwo dojrzałości otrzymał w Gimnazjum Carolineum w Berlinie oraz nauki przyrodniczo-ekonomiczne w Wyższej Szkole Leśnictwa w podberlińskim Eberswalde.

(ur. Poznaniu), wielkopolski działacz polityczny, poeta i dramaturg. Był synem ziemianina. Chodził do poznańskiego gimnazjum Marii Magdaleny, maturę zdał w Braniewie, następnie studiował prawo w Bismarcka i objęciu funkcji kanclerza przez Capriviego (1890). Wraz z odejściem Capriviego (1894) kariera parlamentarna Kościelskiego zakończyła się. Gospodarując od Jana Kasprowicza), w Miłosławiu założył galerię obrazów malarzy polskich oraz ufundował pomnik Słowackiego (1899).

Józef August Ostrowski (ur. Radomska zm. Rady Regencyjnej. Studiował na Wydziale Prawa i Administracji Szkoły Głównej w Warszawie, następnie na Uniwersytecie Warszawskim i Uniwersytecie Berlińskim. Ukończył Wydział Rolniczy w Stronnictwa Polityki Realnej. W latach rosyjskiej Rady Państwa. Od Zygmuntem Chełmickim był autorem większości orędzi publikowanych przez Radę Regencyjną.

, herbu Bończa (ur. 14 października 1846 w Surochowie, zm. 9 lipca 1909) - polski prawnik i polityk Karierę polityczną rozpoczął jako starosta w Żółkwi, następnie w Rzeszowie oraz delegat namiestnictwa w Krakowie. Od Galicji. Wymógł na cesarzu Franciszku Józefie zgodę na sprowadzenie zwłok Adama Mickiewicza na Wawel, zawarł porozumienie z ruchem ukraińskim, ostro zwalczał rodzący się ruch socjalistyczny i ludowy.

(urodzony Kielcach), doktor prawa, polski polityk, wiceprezes Prawa i Sprawiedliwości, wicemarszałek Sejmu. Jest absolwentem Wydziału Prawa Uniwersytetu Łódzkiego. W październiku Adolfa Bocheńskiego. Pracownik Katedry Studiów Politycznych SGH (obecnie na urlopie). W Łodzi uczestnik Ruchu Młodej Polski. Poseł na PK,1997-2001 poseł AWS, od 2001 poseł PiS). Od ministra kultury i dziedzictwa narodowego w rządzie Jerzego Buzka.

(ur. w latach 60. XIX wieku w Woli Pękoszewskiej – zm. Warszawie), ziemianin, polityk konserwatywny. Ukończył studia chemiczne i rolnicze w Berlinie po których wrócił do Królestwa Kongresowego i prowadził gospodarstwo w Kozietułach pod Grójcem. W tym okresie zaprzyjaźnił się ze swoim sąsiadem księciem Zdzisławem Lubomirskim. Po wybuchu I wojny światowej Lubomirski ściąga go do Warszawy do pracy w Radzie Głównej Opiekuńczej.

(ur. 24 kwietnia 1953 w Krakowie), polski polityk. Posiada wykształcenie średnie ogólnokształcące - jest absolwentem I Liceum Ogólnokształcącego im. B. Nowodworskiego w Krakowie (1972). W stanu wojennego został internowany. Od roku 1990 sprawował urząd wojewody bielskiego. W roku 1992 został wiceprzewodniczącym Koalicji Republikańskiej. W latach 1993-1996 był wiceprzewodniczącym Partii Konserwatywnej.

(ur. Krakowie, zm. Poznaniu) polski historyk i konserwatywny polityk. W Uniwersytetu Jagiellońskiego. Duży wpływ na jego poglądy mieli jego uniwersyteccy wykładowcy - konserwatyści krakowscy: Julian Dunajewski i Antoni Zygmunt Helcel. Po studiach podjął pracę w Prokuratorii Skarbu nie zaniedbując dalszej pracy naukowej. W przywilejowi nieszawskiemu Kazimierza Jagiellończyka.

(ur. Poznaniu, zm. 29 stycznia 1921 w Poznaniu), przemysłowiec polski, działacz społeczno-polityczny. Był synem Hipolita i Walentyny z domu Motty. Kształcił się w gimnazjum w Poznaniu, w HCP; w 1899, zmuszony kłopotami finansowymi, przekształcił firmę w Towarzystwo Akcyjne, w którym pełnił funkcję wiceprezesa rady nadzorczej i głównego udziałowca. Wcześnie zaangażował się w działalność polityczną.

(ur. Stanisławowa, zm. Wiedniu) - polityk polski, filozof i eseista. Od Galicji, zwolennik ugody z Rusinami. Koła Polskiego. Zwolennik zasady decentralizacji i praw narodów monarchii austro-węgierskiej. 1906-1907 minister dla Galicji. od Akademii Umiejętności, od Uniwersytetu Lwowskiego. .

(ur. Młynarach), polski polityk, były marszałek Sejmu Jest absolwentem Wydziału Prawa Uniwerystetu Gdańskiego. Pełni mandat poselski od marszałka Sejmu. W Andrzejem Olechowskim i Donaldem Tuskiem współtworzył Platformę Obywatelską, rozstał się z nią jednak, gdyż stwierdził, że nie spełnia ona jego założeń ideowych. W Sejmie jest członkiem komisji odpowiedzialności konstytucyjnej.