Polscy duchowni katoliccy

(właściwie Piotr Powęski) (urodzony Grójcu - zmarł Krakowie) jezuita, kontrreformacji i nadwornym kaznodzieją Zygmunta III. Miał pochodzenie szlacheckie. W latach Akademii Krakowskiej, następnie udał się do Włoch, gdzie w Rzymie w roku 1559 wstapił do zakonu jezuitów. Powróciszy po dwóch latach do kraju zajął się zakładaniem w Polsce kolegiów jezuickich (był między innymi pierwszy rektorem Kolegium w Poznaniu), a także działalnością filantropijną (założył w Krakowie Bank Pobożny dla ochrony ludzi przed lichwą).

Zobacz: Konrad Hejmo

(wielkopolski działacz społeczny, oświatowy i gospodarczy, patron Związku Spółek Zarobkowych i Gospodarczych. Urodził się filomackiej (został jej prezesem). Jej zadaniem było samokształcenie w zakresie histori, literatury i języka polskiego, a także oddziaływanie na młodszych kolegów oraz organizowanie obchodów rocznic narodowych. W Gnieźnie. Podczas nauki wyróżnił się na tyle, że otrzymał stypendium na studia teologiczne.

(ur. 1910, zm. 1977) zakonnik franciszkański, nazywany Włóczęgą Bożym, przemierzający w terrrorowi tysiące kilometrów, docierając z posługą kapłańską do odległych zakątków rozległego imperium. Urodził się w Lwowa, na Zamarstynowie w rodzinie robotniczej. Oboje rodzice należeli do III zakonu św. Franciszka i wychowali czwórkę swoich dzieci w klimacie głębokiej pobożności, wzajemnej miłości i solidaryzmu.

Zobacz: n

Marian Wojciech Luzar (ur. Krakowa, zm. harcerski. Był synem Wojciecha (robotnika) i Marii; przodkowie przybyli z Węgier. W Krakowie i rok później rozpoczął studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1919 ukończył studia, 29 czerwca tego roku odebrał święcenia kapłańskie. Pierwszym miejscem pracy ks. Luzara była parafia w Niegowici (powiat Trzebini jako katecheta, również tam inicjował powstawanie drużyn harcerskich (w Trzebini "Czarna Jedynka", w Trzebionce drużyna robotnicza, w Sierszy Wodnej robotniczo-wiejska).

OP (ur. dominikanin, teolog, filozof i publicysta. Absolwent fizyki na Uniwersytecie Wrocławskim. W NSZZ "Solidarność" oraz dziennikarz Tygodnika Solidarność. Wykładowca licznych uczelni w Polsce i na świecie. Założyciel (Instytutu Tertio Millennio w Krakowie. Od 1998 prowincjał zakonu. .

O. (ur. redemptorysta (Radia Maryja. Studiował w Wyższym Seminarium Duchownym Redemptorystów w Tuchowie, następnie teologię biblijną na Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie. Toruniu, Szczecinku i Krakowie, w Krakowie zajmował się także duszpasterstwem akademickim. W 1986 wyjechał na pięć lat do pracy zakonnej do Niemiec. Po powrocie do Polski (Telewizję "Trwam", kieruje wszystkimi tymi instytucjami.

Zobacz: Wacław Gieburowski

MIC marianin, ksiądz katolicki, prowincjał Polskiej Prowincji Zgromadzenia Księży Marianów od Licheniu. .

Stanisław od Jezusa Maryi Papczyński (ur. Podegrodziu, zm. Górze Kalwarii) — Kościoła Katolickiego, pijar, założyciel Zgromadzenia Księży Marianów Biografia Stanisław Papczyński urodził się Podegrodziu kształcił się w kolegiach jezuickich i pijarskich w Podolińcu, Jarosławiu, Lwowie i Rawie Mazowieckiej. Po ukończeniu nauki zdecydował się wstąpić do zakonu Pijarów, ze względu na maryjny charakter tego zgromadzenia.

(ur. 11 listopada 1513 w Przemyślu, zm. pod koniec 1566), polsko-łaciński autor pism politycznych i religijnych. Prawdopodobnie krewny Mikołaja Reja. W trakcie długich studiach zagranicznych (Wittenberga, Bolonia, Padwa) przeszedł dwie konwersje (na luteranizm, potem z powrotem na katolicyzm). W 1543 ogłosił pierwszą Turcykę, mowę nawołującą do krucjaty antytureckiej. W rok później opublikował drugą Turcykę.

(ur. Lwowie, zm. katolicki, kapelan prymasa Stefana Wyszyńskiego w więzieniu. Tarnowie. Do Mielcu Ropczycach. Stoczka Klasztornego, by tam pełnić funkcję kapelana prymasa Wyszyńskiego. Był współwięźniem kardynała w Stoczku Klasztornym i Prudniku do 1955. Po wyjściu na wolność ks. Skorodecki został prefektem szkół średnich w Tarnowie. Od Lubaczowie (skrawek archidiecezji lwowskiej pozostały w granicach Polski), a od 1986 w archidiecezji szczecinsko-kamieńskiej jako penitencjarz katedralny, spowiednik kleryków oraz od szczecińskiej katedry.

Wojciech Stanisław Olszowski (ur. Żywcu, zm. Bogatyni), polski duchowny katolicki obrządku łacińskiego, biskup nominat stolicy tytularnej Atrybia. Studiował w seminarium obrządku łacińskiego we Lwowie i na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Lwowskiego; Stanisławowa. Prowadził w okresie wojennym gorliwą działalność duszpasterską, organizował pomoc żywnościową dla głodującej ludności.

Zobacz: Marcin Weiher