Polscy duchowni katoliccy

(ur. lwowski obrządku łacińskiego, profesor teologii dogmatycznej na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie, rektor Uniwersytetu Lwowskiego. Urodził się w Wilamowicach koło Kęt. W Wadowicach, w którym zdał z odznaczeniem maturę. Następnie wstąpił do seminarium duchownego w Krakowie a po ukończeniu Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Jagiellońskiego, Albina Dunajewskiego. W ciągu dwu lat uzyskał stopień doktora teologii.

(urodzony Dobrzykowie koło Płocka - zmarł Warszawie), pedagog, autor i tłumacz wielu prac z fizyki, chemii oraz metalurgii, nazywany pierwszym polskim elektrykiem. Zajmował się również botaniką, był pionierem fizjologii roślin w Polsce. Należał do zakonu Pijarów, gdzie przybrał imię Kazimierz. Jako absolwent szkoły pijarów wstąpił Podolińcu. W latach 60 studiował w Rzeszowie Międzyrzeczu Koreckim logikę i filozofię, uważany był przez wykładowców za studenta wybitnego.

(ur. Adolfa Marii i Aleksandra, logik i filozof, sowietolog, dominikanin (imię zakonne Innocenty). Od filozofii współczesnej na uniwersytecie we Fryburgu, gdzie w latach 1964-66 był Instytutu Europy Wschodniej (Osteuropa-Institut in Freiburg) we Fryburgu, redaktor czasopisma "filozofii analitycznej. Ideologię marksistowską uważał za jeden z groźniejszych zabobonów XX wieku. Józef M.

(ur. katolicki. Był synem Franciszka (organisty i nauczyciela muzyki) oraz Józefy ze Szmytkowskich, bratem kompozytorów Stefana i Mieczysława. Uczył się muzyki pod kierunkiem ojca, jednocześnie kończył poznańskie gimnazjum Marii Magdaleny. W 1872 wyjechał do Lipska, gdzie podjął studia matematyczne i równolegle muzyczne; w konserwatorium lipskim słuchał wykładów z teorii muzyki O.

Józef Teofil Teodorowicz (ur. Pokuciu, zm. Lwowie) - arcybiskup lwowski obrządku ormiańskiego, teolog, polityk. Pochodził z rodziny szlacheckiej pochodzenia ormiańskiego, osiadłej od wieków w Polsce. Ukończył gimnazjum w Stanisławowie, po czym rozpoczął studia prawnicze na uniwersytecie w Czerniowcach na Bukowinie. W czasie studiów przeżył kryzys związany z wyznawaną wiarą.

Józef Stanisław Tischner (ur. Starym Sączu zm. Krakowie) ksiądz katolicki i filozof. Dzieciństwo spędził w Łopusznej, gdzie jego ojciec - Józef, pełnił funkcję kierownika szkoły, a matka - Weronika z Chowańców, była nauczycielką. Po ukończeniu liceum w Nowym Targu postanowił wstąpić do seminarium, lecz za radą ojca przez rok studiował prawo na Uniwersytecie Jagiellońskim.

(ur. w Hamburgu zm. w Warszawie) - ksiądz, filozof, kaznodzieja, działacz harcerski, profesor rzymskiego Gregorianum, jezuita, kapelan AK, kierownik polskiej sekcji Radia Watykan. Biografia Rodzina Warszawskich pochodziła z Wielkopolski. Wgłąb Niemiec, do Hamburga, została karnie przeniesiona, ponieważ ojciec Józefa, kolejarz, rozmawiał z pasażerami pociągów po polsku. W Gimnazjum Męskie w Ostrowie Wielkopolskim.

(Grodnie katolicki, inicjator utworzenia Instytutu Katolickiego w Częstochowie, a następnie szkoły katechetycznej w Gietrzwałdzie. Był najmłodszym z pięciorga dzieci, rodzicom zawdzięczał głebokie wychowanie religijne. W Piotrogrodzie, następnie (Ignacego Dubowskiego (zwierzchnika diecezji łuckiej i żytomierskiej) podjął studia na Tuluzie (Francja, na podstawie pracy Rola analogii w naturalnym poznaniu Boga).

(ur. Wicyniu na Podolu zm. Armii Krajowej, duchowny katolicki. W Lwowie otrzymał święcenia kapłańskie. W Krakowie, gdzie zaangażował się w działalność konspiracyjną. Uczył także w tajnych gimnazjach i liceach. W Adama Sapiehę do pracy duszpasterskie Polski Walczącej; mianowany zastępcą księdza generała Piotra Niezgody i dziekanem korpusu Armii Krajowej Okręgu Kraków.

(ur. archidiecezji wrocławskiej (II wojną światową wsławił się wydaniem pocztówki z mapą II RP z przyłączonym do niej Wrocławiem i Szczecinem. .

To polski beatyfikowany ksiądz. Urodził się 20 stycznia 1907 roku w Dwikozach koło Sandomierza. Jego rodzicami byli Michał i Eufrozyna z domu Jarzyna. Rodzice pochodzili z Połańca. Szkołę powszechną ukończył w Górach Wysokich. Świadectwo dojrzałości otrzymał po ukończeniu Gimnazjum w Sandomierzu. W 1923 roku wstąpił do sandomierskiego Seminarium Duchownego, a w sierpniu 1929 roku uzyskał święcenia kapłańskie z rąk biskupa Pawła Kubickiego.

Ks. (ur. medycyny i teologii, ksiądz, ideowy mentor twórców harcerstwa polskiego, zaprojektował krzyż harcerski. Urodził się w miejscowości Łomży. Studiował medycynę w Zurychu, gdzie w filozoficznych i teologicznych w seminarium we Fryburgu. Dwa lata później obronił tam również doktorat z teologii. Od początku związany był z powstającym na ziemiach polskich skautingiem.

(ur. marianin, ksiądz katolicki. Urodzony w Mazowszu ukończył pijarską szkołę średnią. Zgodnie z życzeniem ojca podjął studia prawnicze lecz nie skończył ich. W marianów i postanowił przyłączyć się do niego. Otrzymał tam biały habit mariański i wrócił do Polski. W Stanisława Papczyńskiego. Założył pierwszy mariański klasztor w Portugalii w Balsamao, gdzie zmarł w 1755 roku.

OP, imię chrzestne Stanisław (ur. Limanowej), polski duchowny katolicki, dominikanin. Kształcił się w Studium Generalnym Ojców Dominikanów w Krakowie (prymicyjnym napisał: "Posłał mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę, więźniom głosił wolność, a niewidomym przejrzenie, abym uciśnionych odzyskał wolnymi". Pracował jako sekretarz prowincjała ojca J. Janczaka, kontynuował równocześnie studia w Prymasowskim Studium Życia Wewnętrznego w Warszawie (następnie na Wydziale Nauk Społecznych Poznaniu, od 1965 duszpasterzem głównym tamże.

Pseud. Czesław Lubiński (ur. Lubińcu, zm. 5 marca 1895) - duchowny katolicki, poeta, pisarz i działacz górnośląski. Maturę zdał w Opolu. Następnie studiował na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Wrocławskiego. W 1864 przeniósł się na Wydział Teologiczny. Był aktywnym członkiem Towarzystwa Literacko-Słowiańskiego oraz Koła Górnoślązaków, które przekształcił w Towarzystwo Polskich Górnoślązaków.