Politycy polskiego ruchu ludowego

(ur. 14 grudnia 1899 r. we wsi Ossala na Ziemi Sandomierskiej, zm. 4 marca 1998 r. w Warszawie) - polityk chłopski. Urodzony w rodzinie chłopskiej, rozpoczął swą edukację od jednoklasowej, rosyjskiej szkoły podstawowej w Ossali. Chodził do niej jedną zimę, a następnie przygotowywał się indywidualnie do egzaminu wstępnego do rosyjskiego Progimnazjum w I wojny światowej wstąpił jesienią 1915 roku do czwartej klasy zorganizowanego w Sandomierzu, już pod austriackim zaborem, polskiego gimnazjum.

(ur. Łodzi. Specjalista z zakresu chorób wewnętrznych, studia podyplomowe z zakresu organizacji i ekonomiki ochrony zdrowia. W wyniku konkursu w gminy Duninów. Od 1990 roku piastował funkcję radnego miasta i gminy Gąbin. 0d Zgromadzenia Narodowego, które uchwaliło obowiązującą Konstytucję RP. Od Województwa Mazowieckiego. Przewodniczący Komisji Zdrowia i Kultury Fizycznej I kadencji Sejmiku Województwa Mazowieckiego.

(Warszawie), działacz ruchu ludowego, dyplomata, ekonomista. Pochodził z rodziny chłopskiej. W późniejszym wieku (1956-1959) studiował w Szkole Głównej Służby Zagranicznej.

(ur. 6 maja 1919 we wsi Wierzbica, pow. Ostróda), działacz państwowy w okresie PRL. Członek partii ludowych (Bydgoszczy; 1971-Rady Państwa; 1976-1985 wiceprezes NIK; poseł na Sejm PRL III-VII kadencji (1961-1980), 1972-1976 przewodniczący Komisji Rolnictwa i Przemysłu Spożywczego w Sejmie VI kadencji. W ZSL pełnił m. in. funkcje członka Naczelnego Komitetu (1959-1984) i członka Prezydium Naczelnego Komitetu (1971-1980).

, (ur. Legionowie, mazowieckie), polski polityk, profesor historii, wiceprzewodniczący KRRiT. Jest absolwentem Wydziału Historii Uniwersytetu Warszawskiego, profesor od Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego, w latach Polskiego Stronnictwa Ludowego. W latach Okrągłego Stołu po stronie rządowej. W latach 1989-1991 był posłem na X kadencję Rady Ministrów. Od ministra edukacji narodowej w drugim rządzie Waldemara Pawlaka.

(ur. PSL. Brat Zenona i Kazimierza. W Rządzie Tadeusza Mazowieckiego Minister zdrowia i opieki społecznej Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego od 1994. Dyrektor Szpitala Specjalistycznego im. J. Dietla w Krakowie (od 1991). Twórca koncepcji medycyny wsi i pierwszej w Europie Wschodniej Kliniki Medycyny Wsi. .

(ur. Kozłowie) polski polityk, poseł. Zasiadał w Sejmie II kadencji w latach 1993-1997. Należał do ZMW i ZSL. Od 1990 jest członkiem PSL, Był wiceprezesem Naczelnego Komitetu Wykonawczego PSL, radnym Sejmiku Warmińsko-Mazurskiego, w którym pełnił funkcję przewodniczącego Rady. Na początku 1999 ustąpił z funkcji wiceprezesa PSL. Od lutego Agencji Rynku Rolnego. Pełnił funkcję ministra rolnictwa i gospodarki żywnościowej w rządzie Waldemara Pawlaka od 26 października 1993 do 6 marca 1995.

(ur. 3 stycznia 1952 w Ełku). Polski polityk. Wykształcenie: wyższe (Akademia Rolnicza w Szczecinie). Staż parlamentarny: poseł X kadencji, poseł I kadencji, senator III kadencji, poseł III i IV kadencji. Pełnił funkcję ministra ds. warunków życia na wsi w rządzie Tadeusza Mazowieckiego oraz ministra ds. kontaktów politycznych w gabinecie Jana Olszewskiego. Współorganizował Aleksandrem Hallem doprowadził do powstania Stronnictwa Konserwatywno-Ludowego.

(ur. Szaflarach, zm. KL Auschwitz), poeta i działacz ruchu ludowego; założyciel Konfederacji Tatrzańskiej. Szkołę średnią ukończył w Nowym Targu, następnie studiował polonistykę na Uniwersytecie Jagiellońskim. Swoje utwory publikował w Gazecie Podhalańskiej i kwartalniku Marchołt. Tematyka utworów poetyckich związana jest kulturą regionu, a publicystyka dotyczy spraw wsi.

(Warszawie), działacz państwowy w okresie PRL, rolnik. Pochodził z rodziny chłopskiej. Od 1914 pracował zarobkowo, działał w kółkach rolniczych oraz w spółdzielni mleczarskiej, 1939-1941 (w okresie władzy radzieckiej) sołtys w Pęchratce, później w konspiracji. Od 1923 członek PSL Wyzwolenie, od 1931 SL, od 1949 ZSL.

(ur. 26 sierpnia 1920 w Kolonii Sobolew, pow. Lubartów), działacz państwowy w okresie PRL, ekonomista. Urodził się w rodzinie chłopskiej, studia kończył na Uniwersytecie Łódzkim (Katolickim Uniwersytecie Lubelskim (1948). 1969 otrzymał tytuł prof. nadzwyczajnego, a 1976 prof. zwyczajnego nauk rolniczych. Od 1948 członek partii ludowych, początkowo SL, następnie ZSL, wieloletni członek władz ZSL - 1956-1989 członek Naczelnego Komitetu, 1972-1989 członek Prezydium NK, 1971-1976 sekretarz NK.

(Galicji i publicysta. Pochodził z Polesia. Ukończył Instytut Technologiczny w Petersburgu jako inżynier chemik. Był członkiem kółek studenckich. Od Bolesława Limanowskiego. Więziony przez 3 lata w Cytadeli Warszawskiej, po zwolnieniu osiadł we Lwowie. Był wydawcą i redaktorem szeregu pism: Przegląd Społeczny (1886-1887), Kurier Lwowski (redaktor naczelny 1887-1919), Przyjaciel Ludu (1889-1902).

Skołoszowie zmarł 4 marca 1941 w Przemyślu. Syn Michała i Ewy z Bartoszewskich. Ojciec jego był budowniczym, posiadał 18-morgowe gospodarstwo rolne. Okres młodości Bruno Gruszka Bruno ukończył z odznaczeniem gimnazjum w Tarnowie w Księstwa Cieszyńskiego w Lwowie i w Krakowie. W czasie tych studiów działał w niepodległościowym ruchu młodzieżowym, a następnie w Polskim Stronnictwie Ludowym.

(Warszawie), zasłużony działacz ruchu ludowego, nauczyciel, historyk, marszałek Sejmu PRL. Urodzony w rodzinie chłopskiej, w 1926 ukończył Instytut Nauczycielski w Warszawie.

Dyzma Kazimierz Gałaj (15 stycznia 1915 w Mystkowicach, pow. Łowicz - 6 grudnia 2000), socjolog, działacz polityczny, marszałek Sejmu PRL. Pochodził z rodziny chłopskiej. Ukończył studia na Uniwersytecie Łódzkim (1950), 1970 uzyskał tytuł prof. nadzwyczajnego, 1977 prof. zwyczajnego nauk humanistycznych. Był wieloletnim członkiem stronnictw ludowych - należał od 1948 do SL, następnie do ZSL; działał w organach przewodnich ZSL - 1949-1953 i 1956-1984 członek Naczelnego Komitetu, 1969-1976 członek Prezydium NK, 1971-1973 wiceprezes NK; 1969-1971 i 1972-1976 przewodniczył Klubowi Poselskiemu ZSL.