Politycy emigracyjni

(ur. 1896, zm. 1977) polski polityk, premier rządu na wychodźstwie. Od ambasady w drugiej wojnie pozostał na Zachodzie. Jako minister spraw zagranicznych rządu emigracyjnego, proponował utworzenie tzw. pasa neutralnego, który obejmowałby Polskę, Litwę, Łotwę, Estonię, Czechosłowację, Rumunię i Węgry. Po śmierci Antoniego Pająka, w grudniu 1965 r. objął urząd premiera rządu RP na wychodźstwie - funkcję tę pełnił do 1970 r.

(ekonomistą oraz działaczem Rady Trzech (organu uznającego się za zbiorową głową państwa i będącego w opozycji do prezydenta Augusta Zaleskiego). W latach premiera rządu RP na wychodźstwie. .

(polski polityk, działacz PPS, premier rządu RP na wychodźstwie w latach 1955-1965. W latach Legionów Polskich, a w latach Wojska Polskiego. Od roku PPS. W latach prezesem i wiceprezesem. W roku Syberię. Od ambasady Polski w Jakucji. Został wydalony w rządu londyńskiego przy armii Polskiej na wschodzie. Od roku Wielkiej Brytanii. Urząd prezesa rady ministrów rząduRP na wychodźctwie pełnił w latach 1955-1965.

(ur. prezydentem RP na wychodźstwie. Przed I Wojną Światową ukończył studia w wolnomularskim. W czasie wojny jego misją było przekonanie Brytyjczyków, że akcja Piłsudskiego nie jest wymierzona w zachodnie mocarstwa ententy, tylko w Rosję. Po odzyskaniu niepodległości był dyplomatą akredytowanym w Szwajcarii, Grecji, Włoszech. Brał udział w pracach Ligi Narodów. Potem czas pewien piastował mandat senatorski.

, herbu Nałęcz, (ur. 19 lipca 1891 roku w Zakopanem, zm. 30 lipca 1993 w Londynie) był polskim dyplomatą, politykiem i pisarzem, prezydentem RP na wychodźstwie w latach 1979-1986. Raczyński urodził się w Zakopanem. Pochodził z rodziny arystokratycznej, spowinowaconej przez matkę z Habsburgami. Studiował w Niemczech i Anglii, doktorat z prawa uzyskał w Krakowie. Od roku 1934 aż do cofnięcia uznania władzom RP na emigracji pełnił funkcję abmasadora RP w Londynie.

(ur. premier rządu polskiego na wychodźstwie w latach 1986-1990. W latach sowieckich łagrów, po uwolnieniu trafił do II Korpusu WP gen. Władysława Andersa. W okresie od Kazimierza Sabbata (który został prezydentem RP na wychodźstwie) na stanowisku premiera rządu emigracyjnego. Po śmierci Sabbata jego następca - Stolicy Apostolskiej. .

(1904 1964) to polski polityk, premier rządu polskiego na wychodźctwie. Działacz Chrześcijańskich Związków Zawodowych i Stronnictwa Pracy na II wojny światowej był żołnierzem Polskich Sił Zbrojnych na zachodzie. Premier rządu RP na wychodźstwie od lipca do września 1955 roku. Nieoczekiwanie powrócił do kraju (według sprzecznych informacji w maju - jak podał dziennik "Kancelarii Prezesa Rady Ministrów).

Mikołaj Dolanowski (pseudonim ) (polski polityk. Był żołnierzem Polskiej Organizacji Wojskowej. W latach posłem na Sejm RP. W latach 1932-1934 pełnił funkcję wiceministra spraw wewnętrznych. W okresie II wojny światowej działał w Konwencie Organizacji Niepodległościowych. Po wojnie był współtwórcą Ligi Niepodległości Polski na emigracji. Od stycznia do maja roku premiera rządu RP na wychodźstwie.

(ur. premierem i prezydentem rządu RP na wychodźstwie. Urodził się Bielinach Kapitulnych u stóp Łysej Góry. Syn Ignacego (organisty) i Franciszki z Wiącków. W Uniwersytecie Warszawskim. Był gen. Stanisława Maczka, z którą dotarł do Wielkiej Brytanii. Został ranny podczas służby. Pod koniec wojny pracował jako referent ds. młodzieży przy Sztabie Generalnym. Opuścił wojsko w roku gen.

Kolegialny organ władzy Rządu Rzeczypospolitej Polskiej na Wychodźstwie z prerogatywami prezydenta istniejący w latach Augusta Zaleskiego. Rada Trzech powstała w Londynie w obliczu odmówienia przez Zaleskiego rezygnacji z funkcji prezydenta po upływie przewidzianej w konstytucji siedmioletniej kadencji; uznała się ona za kolegialną głowę państwa polskiego. W Stanisława Ostrowskiego.

Gen. bryg. Roman Władysław Odzierzyński (18921975) – polski dowódca wojskowy, polityk. Nota biograficzna Młodość Urodził się Lwowie, syn Antoniego i Leopoldyny z Obermannów. Absolwent gimnazjum oraz Wydziału Prawa i Umiejętności Politycznych Uniwersytetu Franciszka Józefa we Lwowie. W uczelni tej, po zmianie patrona na króla Jana Kazimierza, uzyskał stopień naukowy doktora praw (1919).

(ur. Białymstoku) był ostatnim legalnym prezydentem Rzeczpospolitej Polskiej na uchodźstwie od śmierci swego poprzednika Kazimierza Sabbata, zmarłego nagle Londynie, do Lechowi Wałęsie w dniu jego zaprzysiężenia na Prezydenta III RP. Równolegle funkcję Prezydenta RP pełnił również generał Wojciech Jaruzelski. Przed II wojną światową Przed wojną instruktor harcerski w Białymstoku.

(Petersburgu Warszawie). Pseudonimy: Cat, Gallieni Gallus, Quand meme, Gaston de Cerizay. Wybitny publicysta przedwojenny, konserwatysta zaliczany do stronnictwa "Żubrów kresowych", monarchista. Od roku "Zetu", od Polską Organizacją Wojskową. Podczas wojny polsko-bolszewickiej wstąpił ochotniczo do oddziału jazdy mjr. W. Dąbroskiego (późniejszy 13 pułk ułanów wileńskich). "Słowa", wychodzącego w Wilnie dziennika konserwatywnego popieranego i finansowanego przez kresowe środowisko ziemiańskie.

(Polskiego Stronnictwa Ludowego, premier. W latach powstania wielkopolskiego i wojny polsko-bolszewickiej. W latach 1920-1931 w PSL, 1930-1935 poseł na sejm. Uczestnik wojny obronnej we wrześniu Francji i Wlk. Brytanii. Wicepremier (Władysława Sikorskiego) do listopada Wielkiej Trójki podczas konferencji teherańskiej w Mołotowa w obecności nie tylko Churchilla. Załamany tym złożył dymisję 24 listopada.

(Lwowa i prezydent RP na wychodźstwie w latach 1972-1979. Młodość Urodził się we Lwowie. Jego ojciec, Michał, był powstańcem styczniowym i Sybirakiem. Ukończył V Gimnazjum we Lwowie, po czym podjął studia na wydziale lekarskim Uniwersytetu Lwowskiego i wiedeńskiego. Dyplom lekarza otrzymał w 1919. I wojna światowa i obrona Lwowa Był członkiem Związku Walki Czynnej i Związku Strzeleckiego, w którym ukończył niższą szkołę oficerską.