Politycy Polski przedrozbiorowej

, książę (ur. Augusta Aleksandra, mąż Izabeli z d. Fleming, ojciec Adama Jerzego i Konstantego Adama, polityk, pisarz, krytyk literacki i teatralny. Generał ziem podolskich, jeden z głównych przeciwników króla Stanisława Augusta Poniatowskiego wśród magnaterii, przedstawiciel obozu reform, członek Komisji Edukacji Narodowej i komendant Szkoły Rycerskiej. Z Gdańskiem związany jako jeden z fundatorów obserwatorium astronomicznego na Biskupiej Górce założonego przez Nataniela M.

Jan , Morstin, pierwotnie Andrzej Morsztyn, herbu Leliwa (1621-1693) poeta polski. Związany rodzinnie z Lubomirskimi, zawdzięczał im pomoc i poparcie w karierze; od J. Lubomirskim i królową Ludwiką Marią, zyskując duże wpływy polityczne; Jana III Sobieskiego występował przeciwko wiązaniu się Polski z Austrią; oskarżony o zdradę stanu, uciekł 1683 do Francji, gdzie przebywał do końca życia jako hrabia de Chateaurillain.

Andrzej Potocki (zm. 1607), kasztelan kamieniecki. Brat Jakuba, Jana i Stefana. Brał udział po stronie Zygmunta III w bitwie pod Guzowem, w której odniósł ciężkie rany, od których wkrótce umarł. Jego synem z małżeństwa z Zofią Piasecką był Stanisław Rewera Potocki. .

Antoni KorwinKossakowski herbu Ślepowron (1735 25 września 1798), kasztelan inflancki. Syn stolnika żmudzkiego Dominika (Józefa i hetmana Szymona (powieszonych w czasie insurekcji kościuszkowskiej). Jako członek znanej litewskiej rodziny szlacheckiej pełnił szereg fukcji publicznych i wojskowych, był chorążym petyhorskim wojsk litewskich, chorążym kowieńskim, posłem kowieńskim (1780 i 1788), sędzią sejmowym (1789).

(zm. 1765), wojewoda bełski. W czasie przedostatniego bezkrólewia stronnik Leszczyńskiego. Za Augusta III wybitny działacz stronnictwa "republikantów", stronnik Francji i Prus, brał udział w głównych konspiracjach przeciw dworowi saskiemu. Niezmiernie czynny i ruchliwy, dyplomata obeznany dokładnie z sprawami europejskimi, należał do najbardziej światłych umysłów swojej epoki.

(2 lutego 1494, Vigevano 19 listopada 1557, Bari) Królowa Polski w latach Zygmuntowi Staremu, matka Zygmunta Augusta. Kobieta wykształcona, ambitna, humanistka. Niechętna rosnącej potędze Radziwiłłów została bezpodstawnie posądzana przez niektórych o otrucie Barbary Radziwiłłówny. Była mecenasem kulturalnym polskiej młodzieży, wysyłając chętnych na studia zagraniczne (tym bardziej cennym, że Filipowi II.

(ok. Warszawy. Syn Kazimierza Ludwika Bielińskiego, marszałka wielkiego koronnego i Ludwiki Marii z Morsztynów, podskarbianki koronnej. Od pruskich, od wojewoda chełmiński, od 1732 marszałek nadworny koronny, od 1742 marszałek wielki koronny. Marszałek zasłynął tym, iż umiał dbać o porządek w stolicy i surowo egzekwował swe uprawnienia sądownicze przy osobie króla Augusta II, bezwzględnie zwalczając przestępstwa i naruszanie spokoju rezydencji królewskiej.

(ur. 1750, zm. 1809), polityk polski. Był czołową postacią w polskim życiu publicznym w okresie panowania Stanisława Augusta Poniatowskiego, przywódcą stronnictwa reformatorskiego, współtwórcą Konstytucji 3 Maja. Pełnił m. in.

(wielkopolski, wojewoda malborski, kasztelan chełmiński, starosta mirachowski, pokrzywiński, pucki i grabowski, Reichsgraf. Pochodził z Prus. Syn Piotra Przebendowskiego i Katarzyny z Krokowskich. Dzieciństwo spędził na dworze króla Jana Kazimierza. Później walczył pod Saksonii, Brandenburgii i Francji. Od Jana III Sobieskiego otrzymał starostwo mirachowskie. Około 50 roku życia przeszedł - prawdopodobnie ze względów koniunkturalnych - z chełmińskie.

(Kazimierza Jagiellończyka i Jana Olbrachta. Popierał umocnienie władzy królewskiej, centralizację władzy. Przedstawiał tezę, że król polski podlega tylko władzy Boga, nie ma ponad nim innych władców świeckich. Podkreśla podległość Kościoła władzy świeckiej, sprzeciwiał się płaceniu świętopietrza, żądał przy tym poprawy moralnej duchowieństwa. Wykształcony na uniwersytetach w Erfurcie i Bolonii w zakonem krzyżackim, II Lubeki) i posługiwanie się prawem niemieckim.

, (Sochaczewa 4 lipca 1812, Warszawa) to polski polityk, syn Syn Waleriana Łuszczewskiego, starosty sochaczewskiego. Łuszczewski uczył się w szkołąch pijarskich w Warszawie. W latach Stanisława Augusta Poniatowskiego. Od starosta sochaczewski. W latach Sejmu Czteroletniego, a następnie poseł z powiatu sochaczewskiego. Członek stronnictwa patriotycznego, zwolennik Konstytucji 3 Maja; popierał ją m.

Jan Sariusz Zamoyski, herbu Jelita (znany również jako Jan Zamojski) szlachcic, Rzeczpospolitej Obojga Narodów od roku Krakowa w latach Międzyrzecza, Krzeszowa, Zygmunta II Augusta i Stefana Batorego. Główny przeciwnik sukcesora po Batorym, Zygmunta III Wazy. Był jednym najlepszych dyplomatów, polityków i mężów stanu swoich czasów i główną siłą polityczną Rzeczypospolitej przez całe swoje życie.

(ur. Księstwa Warszawskiego i Królestwa Polskiego. Był synem Augustyna (wojewody kaliskiego) i Anny z Radomickich. W Konstytucją 3 Maja, ale nie odgrywał znaczącej roli w stronnictwie patriotycznym. Został wyróżniony Orderem Orła Białego. W okresie powstania kościuszkowskiego wchodził w skład Rady Zastępczej Tymczasowej, gdzie zajmował się problematyką regulacji monety. W czerwcu 1794 wyjechał do Poznania, był więziony przez władze pruskie w Spandau.

Kanclerz, biskup, polityk polski, współczesny Gallowi Anonimowi, który zaczął pisać swą kronikę prawdopodobnie na jego zamówienie. Prekursor polskiej myśli politycznej. Wywodził się ze sławnego rodu Awdańców, wprawdzie normańskiego pochodzenia, ale od dawna zadomowionego w Polsce, który podupadł dopiero w XIV wieku, być może w wyniku tzw. wojny Grzymalitów z Nałęczami, w czasie której zginęło też wielu Łabędziów i Zarembów.

(herbu Trąby. Wojewoda wileński. Syn Marcina Mikołaja Radziwiłła i Marty z Trembickich. Brat Józefa Mikołaja Radziwiłła. Jako dziecko pozostawał zaniedbany aż do ubezwłasnowolnienia chorego umysłowo ojca w roku Stanisławem Augustem. Osiedli w Nieborowie. Właściciel licznych dóbr, zasłynął jako dobry gospodarz. Za jego rządów stawy w położonych k. Ostrowa Wielkopolskiego dobrach przygodzickich stały się jednymi z najznaczniejszych w Polsce i w Europie (ich powierzchnia wynosiła wówczas ok.