Politycy

(19 czerwca 1764 23 września 1850) - urugwajski bohater narodowy. Artigas był przywódcą powstania antyhiszpańskiego z lat Argentyną i Brazylią o niepodległość Urugwaju. .

Y Pacheco (mieście Meksyk meksykański. Sprawował funkcje w administracji państwowej w okresie prezydentury Gustavo Díaza Ordaza i Luisa Echeverría Álvareza; od 1971 był ministrem finansów. W grudniu 1976 zastąpił Echeverría Álvareza na stanowisku prezydenta (z ramienia Partii Instytucjonalnej).

(urodzony Timoru Wchodniego. Poprzednio w okresie okupacji tego terytorium przez Indonezję był działaczem na rzecz niepodległości i rzecznikiem ruchu oporu w latach pokojowej Nagrody Nobla. Jose Ramos Horta, przez lata jeździł po świecie, aby wypraszać u międzynarodowych instancji wsparcie w walce o wolność dla swojej ojczyzny, Timoru Wschodniego. Po dekolonizacji Timoru Wschodniego (dawnej kolonii portugalskiej) w 1975 roku, terytoria te zajęła Indonezja.

Julian Robert Hunte (ur. 14 marca 1940 w Castries), polityk i dyplomata Saint Lucia. Od kwietnia Narodów Zjednoczonych. Od 1967 aktywny w polityce; był radnym i burmistrzem Castries. Od 1978 członek Partii Pracy, w 1984 wybrany na przewodniczącego partii. W latach 1987-1996 lider opozycji w parlamencie, od 2001 senator i minister spraw zagranicznych. Kierował także instytucjami bankowymi Saint Lucia.

Bacharuddin , Rudy Habibie, B. J. Habibie (ur. indonezyjski, prezydent w latach 1998-1999. Ukończył studia w dziedzinie inżynierii lotniczej, początkowo w Bandung, następnie w Aachen (Niemcy); 1965 obronił doktorat i pracował w Messerschmitt-Bölkow-Blohm w Hamburgu. W latach 1978-1998 był ministrem technologii i badań naukowych w rządzie prezydenta Suharto. Bliski współpracownik Suharto, w marcu 1998 mianowany wiceprezydentem Indonezji; po rezygnacji Suharto został prezydentem kraju w maju 1998.

, polityk Vanuatu, od 2004 prezydent. Pracował jako prawnik w stolicy Vanuatu Edwarda Natapei uległ po serii głosowań Alfredowi Masengowi. Po miesiącu Maseng został odsunięty od władzy, a obowiązki szefa państwa przejęli kolejni przewodniczący parlamentu, Roger Abiut i Josias Moli. Mataskelekele kandydował ponownie w nowych wyborach w sierpniu, po czterech dniach głosowań w kolegium elektorskim (parlament oraz szefowie władz lokalnych) został wybrany na prezydenta 16 sierpnia 2004 i zaprzysiężony tego samego dnia.

Marek Porcjusz Katon, Marcus Porcius Cato (ur. Katona Starszego, którego był prawnukiem, Katonem Młodszym (łac. Cato Minor) lub Katonem Utyceńskim (łac. Cato Uticensis); polityk i filozof rzymski. Jeden z przywódców partii senackiej i nieprzejednany zwolennik republiki. W Cezarem. Po klęsce Pompejusza znalazł się w Afryce, obejmując dowództwo w obronie miasta Utyki. Po klęsce pod Thapsus popełnił w Utyce samobójstwo, nie chcąc być świadkiem upadku republiki.

(ur. Zjednoczonych Emiratów Arabskich od 2004. Syn Zajeda ibn Sultan an-Nahajan, emira Abu Zabi i prezydenta Zjednoczonych Emiratów Arabskich od początku istnienia państwa (1971). W 1971 został mianowany przez ojca wicepremierem, a w 1976 zastępcą dowódcy sił zbrojnych. Kierował także Najwyższą Radą ds. Ropy Naftowej. Po śmierci ojca w listopadzie 2004 przejął 2 listopada funkcję emira Abu Zabi, a dzień później prezydenta Zjednoczonych Emiratów Arabskich.

Generał (urodzony Laotańskiej Partii Ludowo-Rewolucyjnej od roku 1992, jedynej legalnie działającej partii politycznej w Laosie. Khamtai Siphandon był wojskowym dowódcą Laotańską Partię Ludowo-Rewolucyjną był ministrem obrony narodowej oraz dowódcą sił zbrojnych. Po zmienie konstytucji w Laotańskiej Partii Ludowo-Rewolucyjnej. W roku Laotańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej.

(szwedzki polityk, publicysta, laureat Pokojowej Nagrody Nobla 1908. Pracował jako urzędnik kolejowy (dochodząc do stanowiska naczelnika stacji), na początku lat 80. XIX wieku zajął się polityką. W latach 1882-1887 był deputowanym do izby niższej Riksdagu z ramienia partii liberalnej. W 1883 współtworzył Szwedzkie Stowarzyszenie dla Pokoju i Pojednania, propagował ideę trwałej neutralności państw skandynawskich.

Kofi Atta Annan (urodzony Ghanie) jest siódmym Sekretarzem Generalnym Organizacji Narodów Zjednoczonych. W Pokojową Nagrodą Nobla. Ukończył studia na Politechnice w rodzinnym Kumasi (Uniwersity of Science and Technology) oraz w Macalester College w St. Paul (tytuł Minnesocie w Genewie i Massachusetts Institute of Technology, gdzie otrzymał tytuł magistra zarządzania. W różnych agendach latach 90.

(ur. islandzki polityk, prezydent Islandii w latach 1968-1980. Kristján Eldjárn był z wykształcenia archeologiem, przez wiele lat był dyrektorem islandzkiego Muzeum Narodowego. Gdy startował do wyborów prezydenckich w Gunnara Thoroddsena, któremu sondaże dawały 70% głosów. Jednak w dniu wyborów Eldjárn zdobył 65,6% głosów przy frekwencji na poziomie 92,2%. W 1972 i 1976 został ponownie wybrany na to stanowisko już bez przeprowadzenia wyborów, gdyż nie pojawili się żadni kontrkandydaci.

(ur. afrykański, premier i prezydent Ghany, działacz ruchu panafrykańskiego. Urodził się jako Francis Nwia-Kofi Ngonloma w miejscowości Nkroful w kolonii brytyjskiej Złote Wybrzeże (Gold Coast). Uczył się w szkołach misyjnych, następnie od Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii (London School of Economics). W 1947 powrócił do kraju i został przewodniczącym partii United Gold Coast Convention (UGCC).

Ro Adi Lady (4 stycznia 1931 20 lipca 2004), działaczka polityczna Fidżi, żona wieloletniego premiera i prezydenta Fidżi Ratu Sir Kamisese Mara.

(ur. maltański, od marca 2004 premier Malty. Ukończył prawo na Uniwersytecie Maltańskim (1975). Praktykował jako adwokat oraz pracował w charakterze radcy prawnego w przedsiębiorstwach. Działacz Ruchu Maltańskiego Akcji Katolickiej (przewodniczący 1976-1986). Z ramienia Partii Nacjonalistycznej został w 1987 wybrany do Izby Reprezentantów; 1988-1996 przewodniczący Izby. W latach 1996-1998 Partia Nacjonalistyczna pozostawała w opozycji i Gonzi był nominalnym ministrem spraw socjalnych w gabinecie cieni (pełnił także funkcję sekretarza reprezentacji parlamentarnej partii).