Politycy

(ur. Uppsali, Szwecja), szwedzki polityk. Był ministrem spraw zagranicznych Szwecji w latach 1978-1979. Blix był również przewodniczącym Komisji Monitorującej, Weryfikującej oraz Inspekcyjnej Narodów Zjednocznych od stycznia Demetriusa Perricosa. W izaelskie siły powietrzne. Agencja pod jego rządami nigdy nie znalazła programu budowy broni jądrowej w Iraku. .

Sir Harold Bernard Saint John (16 sierpnia 1931 29 lutego 2004), polityk Barbadosu. Od J. M. G. Adamsa, zajął jego miejsce. Krótki okres sprawowania funkcji szefa rządu przez St. Johna upłynął głównie na walce o pozycję Barbadosu w polityce ekonomicznej krajów karaibskich, a także utarczkach wewnątrzpartyjnych w Partii Pracy Barbadosu. W efekcie tych ostatnich partia przegrała wybory w 1986.

(indyjski. Z wykształcenia prawnik. Działał w ruchu niepodległościowym, w 1942 był krótko więziony. Wieloletni członek Indyjskiej Partii Kongresowej, przez siedem kadencji deputowany do zgromadzenia stanowego Rajasthan, minister w kilku gabinetach stanowych. W 1985 (luty-marzec) był premierem rzadu stanowego Rajasthanu. .

Hifikepunye Lucas Pohamba (ur. Namibii, od marca 2005 drugi prezydent tego kraju. Kształcił się w szkole misjonarzy anglikańskich. W Tanzanii i Angoli, reprezentował interesy SWAPO w kilku państwach afrykańskich. Na początku lat 80. odbył studia w Moskwie. W latach 1975-1989 kierował sprawami finansowymi SWAPO. W obliczu uzyskania przez Namibię niepodległości (co nastąpiło 1 marca 1990) kierował z powodzeniem kampanią wyborczą SWAPO w pierwszych wyborach powszechnych; po zwycięstwie wyborczym pełnił szereg funkcji ministerialnych, był ministrem spraw wewnętrznych, ministrem ds.

Ho Chi Minh, Ho Szi Minh (wiet. Hồ Chí Minh) (Komunistycznej Partii Indochin, premier (Demokratycznej Republiki Wietnamu. Urodził się w rodzinie chłopskiej w wietnamskiej prowincji Nghe An jako Nguyễn Sinh Cung. Jego ojciec, Nguyen Sinh Sac, dosłużył się rangi mandaryna, ale rychło porzucił dwór, żonę i trójkę dzieci oddając się pracy wędrownego nauczyciela i znachora.

Hugo Chávez Frías (ur. wenezuelski, od 1999 r. prezydent Wenezueli. Hugo Chavez urodził się w Sabaneta, w ubogiej rodzinie nauczycielskiej. Ukończył Akademię Wojskową i podyplomowe studia z zakresu nauk politycznych. Działalność polityczną rozpoczynał na początku lat 80. , tworząc "Ruch Rewolucyjny 200" (Movimiento Revolucionario 200) Rozgłos zdobył w 1992, gdy, jako podpułkownik spadochroniarzy, stanął na czele nieudanego zamachu stanu przeciwko prezydentowi Carlosowi Andresowi Perezowi.

Dr Ibrahim alEszajker alDżaafari (ابراهيم الاشيقر الجعفري) (ur. Karbali), szyicki polityk premier Iraku od 2005 roku. Ukończył studia medyczne na Uniwersytecie w Islamskiej Partii Dawa. W Wielkiej Brytanii. Po inwazji na Irak w Irackiej Tymczasowej Rady Zarządzającej, a w sierpniu na miesiąc został jej pierwszym przewodniczącym. wiceprezydentów Iraku. Po wyborach parlamentranych w Iraku w styczniu 2005 roku został wybrany na pierwszego demokratycznego premiera Iraku 7 kwietnia 2005 roku, a 28 kwietnia tegoż roku skład jego rządu został zaakceptowany przez Zgromadzenie Narodowe.

Dada Oumee (ur. Ugandzie jako Idi AwoOngo Angoo, zm. Arabii Saudyjskiej), polityk i feldmarszałek ugandyjski. Pochodził z małego plemienia Kakwa. Ukończył cztery klasy szkoły podstawowej i jako młody chłopak został zwerbowany do brytyjskiej armii kolonialnej. Rozpoczął służbę jako pomocnik kucharza, jednak za swoją lojalność, posłuszeństwo i okrucieństwo w walce szybko awansował.

(ur. iracki, szyita. Z wykształcenia neurolog. Pozostał na emigracji od czasu studiów medycznych w Saddamowi Husajnowi. Po obaleniu Husajna w Irackiej Rady Zarządzającej, w lipcu 2004 stanął na czele rządu tymczasowego. : To jest tylko zalążek artykułu. Jeśli możesz, [|action=edit rozbuduj go. ].

, İlham Heydar oğlu Aliyev (ur. 24 grudnia 1961) - polityk Azerbejdżanu, od 2003 prezydent państwa. Alijew "odziedziczył" władzę po swoim ojcu, prezydencie Hejdarze Alijewie, dawnym szefie lokalnego KGB, pierwszym sekretarzu republikańskiego komitetu KPZR i członku Biura Politycznego KC KPZR. Pogarszające się zdrowie Hejdara Alijewa skłoniło go do przekazania władzy synowi, wcześniej mało zainteresowanego polityką.

(Jugosławii. Sprawował kierownicze funkcje w aparcie państwowym socjalistycznej autonomicznej prowincji Vojvodiny (wchodzącej w skład Socjalistycznej Republiki Serbii). W latach 1963-1967 był przewodniczącym Komitetu Wykonawczego (rządu), a 1967-1973 prezydentem Zgromadzenia Ludowego (lokalnego parlamentu) Vojvodiny. .

Guido "Inti" Peredo Leigue (ur. Trynidadzie, zm. we wrześniu boliwijski działacz komunistyczny, brat Coco. Wstąpił do Komunistycznej Partii Boliwii mając 12 lat. Był przewodniczącym Związku Młodzieży Komunistycznej Boliwii, następnie sekretarzem komitetu Miejskiego KP Boliwii w Che Guevary pełnił funkcję komisarza politycznego. Po zamordowaniu Che Inti prowadził nadal działalność partyzancką w prowincji Beni, z której sam pochodził.

Islam Abduganiewicz Karimow (ur. Samarkandzie) uzbecki polityk, od prezydent Uzbekistanu. Karimow ukończył studia ekonomiczne i inżynieryjne w Taszkiencie; w Uzbeckiej SRR. W puczu Janajewa (1991) proklamowano niepodległość Uzbekistanu, i 29 grudnia Karimow wygrał wybory prezydenckie. Zwyciężył również w referendum w 1995 oraz wyborach w 2000, chociaż wybory te nie są uważane za wolne i uczciwe.

, dawne nazwisko Abd azZahra Osman Muhammad (Basrze, południowy Irak - 17 maja 2004 w Bagdadzie), iracki działacz polityczny, pisarz i filozof. Od młodości aktywny w ruchu szyickim; studiował filozofię i politykę, wiele lat spędził na emigracji w Kuwejcie i Iranie. Odbył również studia teologiczne w Iranie, uzyskując stopień mudżtahid (znawca i nauczyciel Koranu). Wydawca prasy codziennej oraz magazynów, autor ponad 40 książek dotyczących polityki oraz Saddama Husajna Al-Dawa al-Islamija w Basrze.

Jacob Gedleyihlekisa Zuma (ur. południowoafrykański, jeden z liderów Afrykańskiego Kongresu Narodowego (ANC), wiceprezydent RPA. Jako kilkulatek został osierocony przez ojca, z zawodu policjanta, który zginął w czasie II wojny światowej. Nie uzyskał formalnego wykształcenia. Wcześnie zaangażował się w działalność polityczną, w Nelsonem Mandelą. Po zwolnieniu organizował podziemne struktury ANC w prowincji Natal, a w 1975 wyjechał z RPA.