Politycy

(turkm. Saparmyrat Nyýazow Türkmenbaşy) to obecny prezydent Aszchabadzie. Aktywnie działał w turkmeńskiej partii komunistycznej. W Turkmeńskiej SRR. Pod jego rządami Turkmenistan proklamował 27 października 1991 niepodległość. W wyborach w czerwcu 1992 roku zdobył 99,5% głosów. W wyniku referendum w styczniu 1994 roku jego mającą trwać 5 lat kadencję przedłużono do 2002 roku.

Petru Chiril Lucinschi, ur. Mołdawii, polityk mołdawski. Absolwent (Kiszyniowie, członek Rosyjskiej Akademii Nauk (Moskwa, doktor filozofii (1977). W Federacji Rosyjskiej. 1991-1992 współpracownik Instytutu Badań Społeczno-Politycznych Akademii Nauk Federacji Rosyjskiej oraz dyrektor funduszu nauk społecznych Akademii Nauk Federacji Rosyjskiej. 4 lutego został wybrany przewodniczącym mołdawskiego parlamentu XII kadencji natomiast 29 marca 1994 - przewodniczącym parlamentu XIII kadencji.

Zobacz: Chaleda Zia

(ur. birmański wojskowy i polityk. Than Shwe pracował jako urzędnik pocztowy, następnie w siłach zbrojnych. Po przewrocie wojskowym w Sawa Maunga Karenów i Shanów oraz ludność muzułmańską. .

Zobacz: FranceAlbert René

, (ur. liechtensteiński, premier Liechtensteinu. Został mianowany premierem Progresywnej Partii Obywatelskiej. Jego rządy polegają na znaczącym przekazywaniu władzy z ojego urzędu do urzędu księcia Liechtensteinu. .

Zoran Ðinđić lub Зоран Ђинђић (urodzony Bośni - zmarł Miloševicia, premier Serbii, jednej z republik związkowych Jugosławii (obecna Serbia i Czarnogóra). Syn oficera armii jugosłowiańskiej. W latach 70. wyrzucony z Uniwersytetu za protest wobec prawa przyznającego Josipowi Brozowi-Ticie dożywotnią prezydenturę.

(ur. Indonezji, prezydent w latach 2001-2004. Córka pierwszego prezydenta Indonezji, Sukarno. Po odsunięciu od władzy jej ojca prowadziła życie rodzinne z daleka od polityki, mimo iż była przewidywana przez Sukarno na kontynuatorkę jego linii politycznej. W 1987 wstąpiła do Indonezyjskiej Partii Demokratycznej, w 1993 została przywódczynią partii. Tradycje rodzinne uczyniły z niej popularną postać na scenie politycznej; w 1996 reżim prezydenta Suharto zmusił ją do ustąpienia z funkcji szefa partii i odsunął od udziału w wyborach powszechnych w 1997.

Zobacz: Zin AlAbidin Ben Ali

Zobacz: Sveinn Björnsson

Zobacz: Ratu

(Republiki Środkowoafrykańskiej. W latach Bokassy). Stał na czele Liberalnej Partii Demokratycznej, wspierajacej prezydenta (Patassé. Od Francji. Popełnił samobójstwo, wyskakując z okna na szóstym piętrze swojej paryskiej rezydencji. .

Zobacz: Cyceron

Zobacz: Ibrahim alDżaafari

Shafik alWazzan (ur. Bejrucie, zm. libański. Był muzułmaninem sunnitą. Studiował na wydziale prawa Uniwersytetu Św. Józefa w Bejrucie, po ukończeniu studiów (latach 50. wchodził w skład kierownictwa partii Organizacja Narodowa. W Rashida Karamiego. Od 1973 był przewodniczącym Najwyższej Rady Islamskiej, zrzeszającej liderów sunnickich Libanu. Po wielotygodniowym kryzysie rządowym Eliasa Sarkisa.