Rodzaj rzemiosła lub dział przemysłu poligraficznego zajmujący się oprawianiem druków, czyli wykańczaniem materiałów schodzących z maszyny drukarskiej.
Zobacz też
przegląd zagadnień z zakresu introligatorstwa
DTP, papier, poligrafia, wydawnictwo, zecerstwo.
(rowkowanie) proces introligatorski polegający na maszynowym odciskaniu (wgniataniu) rowków w grubym papierze lub kartonie w celu ułatwienia złamywania opakowania kartonowe, okładki książek w oprawie klejonej itp. ) lub w celu dekoracyjnym.
Na odciśnięty rowek mówi się big, lub bardziej po polsku - przegniecenie.
Zobacz też: DTP, Poligrafia.
, oprawa podwójna rodzaj oprawy książki, w której nie tylko zewnętrzne strony okładzin okładki, ale również wewnętrzne są zdobione, przy czym ranga ich zdobień jest równa zdobieniom stron zewnętrznych.
Zwyczaj, który został przejęty w Europie w mozaiką, marmurem, malowanie miniatur itd.
Dublura zawsze należała do najbardziej ekskluzywnych rodzajów opraw, a dziś stosowana jest incydentalnie, zazwyczaj w postaci ograniczonych zdobień, np.
Pasek tektury stosowany jako usztywnienie grzbietu książki w oprawie złożonej. Główny element konstrukcyjny okładziny grzbietu odpowiedzialny za jej sztywność i kształt (płaski, wybrzuszony). Bezpośrednio na grzbietówkę naklejana jest oklejka.
Grzbietówka nie musi jednak występować w każdej oprawie złożonej, mogą być też oprawy tego typu z grzbietem miękkim.
Zobacz też: introligatorstwo, okładzinówka.
Rodzaj rzemiosła lub dział przemysłu poligraficznego zajmujący się oprawianiem druków, czyli wykańczaniem materiałów schodzących z maszyny drukarskiej.
Zobacz też
przegląd zagadnień z zakresu introligatorstwa
DTP, papier, poligrafia, wydawnictwo, zecerstwo.
W oprawie twardej trójkątny lub prostokątny kawałek płótna, tworzywa sztucznego (najczęściej przeźroczystego) przyklejony do wewnętrznej okładziny okładki w dolnym zewnętrznym rogu lub wzdłuż zewnętrznej krawędzi, tworzący w ten sposób kieszeń, w której można umieszczać integralne rzeczy należące do danego wydania książki, mapy, plansze, wzorniki, karty perforowane ułatwiające czytanie tabel, wykazy skrótów, specjalne papierowe okulary z różnokolorową folią, CD-ROM-y i inne pomocnicze materiały.
(od łac. obvolvere, okrywać) książki, posiadająca zagięte brzegi (skrzydełka) zachodzące na wewnętrzne strony okładzin okładki, stosowana w oprawie twardej, czyli posiadającej grzbiet i sztywne okładziny.
Użycie obwoluty podnosi standard publikacji i świadczy o staranności edytorskiej wydawcy.
Obwoluta jest drukowana tylko z jednej strony, stanowi ochronę okładki oraz spełnia funkcje informacyjno-reklamowe, jest drukowana na papierze wysokiej jakości i często jest lakierowana lub laminowana.