Historia wojskowości

Zobacz: hoplici

Kozacki stopień wojskowy odpowiadający stanowisku hetmana polnego w wojsku polskim. Jednym z najbardziej znanych sahajdacznych Rzeczpospolitej był Piotr Konaszewicz. .

Żółw zwarty żołnierzy rzymskich. Tworzył czworobok z tarczami tak ustawionymi aby chroniły boki i górę szyku. Zobacz też: Falanga (szyk bojowy).

. Studium do polsko radzieckiej wojny 1920 roku. (wyd. Wkry, a także przemilczany przez piłsudczyków epizod przerzucenia na tyły bolszewików na wagonach kolejowych liniami kolejowymi na czołgów i wozów opancerzonych, które dokonując niespodziewanego ataku przyczyniły się do załamania obrony nieprzyjaciela i jego panicznego odwrotu. Liczba jeńców wziętych do niewoli przez 5 armię, przytaczana przez Sikorskiego, to 21 tysięcy.

Zobacz: Szwoleżerowie Gwardii

Polski Kontynget Wojskowy Oksywiu pożegnano okręty Marynarki Wojennej wyznaczone do niesienia humanitarnej pomocy uczestnikom konfliktu w rejonie Zatoki Perskiej – ORP Wodnik pod dowództwem kmdr. Zdzisława Żmudy i ORP Piast pod dowództwem kmdr. por. Ryszarda Rzepkowskiego. Całością sił dowodził kmdr Żmuda. Polskie okręty wyszły w morze pod znakami czerwonego krzyża i krzyża maltańskiego.

Jest to rodzaj oddziałów wojskowych w Polsce w XVII wieku. Była to kontynuacja od piechoty łanowej, ale zaciągani do niej byli żołnierze z miast. .

Zobacz: Ukraińska Powstańcza Armia

Zobacz: Lancknechci

Zobacz: Jazda

Wyraz zapożyczony z jęz. francuskiego (majorette), oznaczający młode dziewczyny ubrane w paradne stroje zawierające elementy umundurowania galowego różnych służb i formacji. Mażoretki występują na pokazach estradowych i paradach ulicznych, prezentując choreograficzne układy taneczno-marszowe do muzyki orkiestr dętych. Stroje mażoretek nawiązują zwykle do umundurowania organizacji, do których należą współpracujące z nimi orkiestry.

Wojsko najmne to formacja wojskowa składająca się z ochotników walczących za pieniądze, najczęściej w służbie obcego wojska dla danego państwa, miasta, władcy, księcia lub jakiejś organizacji, a nawet osoby prywatnej. Wojska te można wynająć do walki, praktycznie, w dowolnej sprawie, ponieważ te formacje nie kierują się patriotyzmem. W tym kontekście najemnicy to ludzie, dla których wojna jest zawodem, z którego czerpią środki do życia (żołd) i wzbogacenia się.

Zobacz: ia

Formacja wojskowa w Polsce w XVII i XVIII wieku. Do połowy wieku XVII stosowano podział sił zbrojnych na wojska zaciężne o charakterze stałym (tzw. łacińskiego computatio co znaczy rachunek, obliczanie. W zależności od potrzeby tworzono oddziały zarówno w autoramencie narodowym jak i cudzoziemskim. Komput był ustalany w jednostkach obrachunkowych nazywanych "porcjami" w piechocie, a w jeździe "koniami".

Zobacz: 1 pułk strzelców konnych