I apel poległych w 2005 roku pod pomnikiem 15. pułku
2005. W poczcie oryginalny sztandar 15. pułku
em 15. pułku, buńczukiem i proporcem
Historia i tradycja
15. pułk ułanów po raz pierwszy pojawił się w składzie wojsk Księstwa Warszawskiego. Następnie w powstaniu listopadowym uczestniczył w walkach Pułk Jazdy Poznańskiej składający się z ochotników pochodzących z ziem zaboru pruskiego.
(fr. arquebusier) jeździec uzbrojony w broń palną - arkebuz. Formacje arkebuzerów występowały w wojskach XVI i XVII-wiecznych.
Arkebuzeria była rodzajem lekkiej konnicy. Arkebuzerzy początkowo nosili szablę. Strzelali z konia, co wymagało od nich olbrzymiej zręczności.
Zobacz też: rajtar, dragon. .
Największe triumfy święciła od XI do połowy VII w. p. n. e. Była wówczas najnowocześniejszą i najsprawniejszą siłą zbrojną na świecie.
Skład
Pierwotnie armię asyryjską, poza gwardią królewską, stanowiło pospolite ruszenie zaprawionego w boju chłopstwa. Tworzyło ono zastępy lekkozbrojnej piechoty oraz oddziały odpowiedzialne za robienie wyłomów w murach atakowanych miast.
Armia cesarstwa rzymskiego
Podstawową jednostką wojskową sił cesarstwa rzymskiego był legion. Legion rzymski liczył od 4000 do 5000 żołnierzy. Dodatkowo w skład legionu wchodziło około 500 - 1000 żołnierzy pomocniczych (obcych) składających się z żołnierzy nie będących obywatelami Rzymu.
Legion składał się z kohort i centurii.
Typowy legion liczył 10 kohort. Każda kohorta liczyła 6 centurii, z wyjątkiem pierwszej, gdzie było 5 centurii podwójnych.
(niem. Bärenmütze niedźwiedzia czapka) - wojskowe nakrycie głowy w kształcie wysokiej czapki, najczęściej zrobione z lub przynajmniej pokryte niedźwiedzią skórą w oryginalnym kolorze.
Bermyca była używana w armiach praktycznie wszystkich państw przełomu żołnierze oddziałów wyborowych - grenadierzy i strzelcy konni.
Bermyce przybierały różne kształty. Różniły się wysokością.
, Artur Grottger
to wojska carskiego.
Branka młodych polskich mężczyzn do wojska carskiego w nocy z 14 na 15 stycznia 1863 w Warszawie odbyła się na
podstawie imiennych list, nie jak zwykle poprzez losowanie.
Uważa się, że był to pomysł Aleksandra Wielopolskiego.
Branka przyspieszyła wybuch powstania styczniowego. Mimo, że brankę utrzymywano w tajemnicy, część młodzieży opuściła Warszawę i sformowała pierwsze oddziały.
Centuria (łac. ) była najmniejszą jednostką operacyjną armii rzymskiej. Liczyła stu piechurów działających pod wodzą setnika (łac. centurio). Dwie centurie tworzyły manipuł.
Zobacz też: starożytny Rzym, limes, legion. .
Centurion w antycznym Rzymie miał dwa znaczenia:
w znaczeniu wojskowym – niższy oficer, dowódca centurii, najmniejszej jednostki taktycznej republiki centuriona wybierali żołnierze, a w czasach cesarstwa mianowany był przez legata. Najczęściej centurionami zostawali najbardziej doświadczeni i zasłużeni żołnierze w legionie. Centurioni również byli zhierarchizowani w zależności od tego, którą dowodzili centurią w legionie – centurion pierwszej centurii z prawego skrzydła dowodził w walce całym manipułem – był to tzw.
Chorągiew podstawowa jednostka organizacyjna jazdy rycerskiej o różnej liczebności w dawnej Polsce.
W Polsce istniały chorągwie:
rodowe - rycerze jednego rodu,
ziemskie - rycerstwo z jednej ziemi,
nadworne.
Od połowy XV w. do połowy XVIII w. formowano chorągwie systemem zaciągu towarzyskiego, z których powstawały chorągwie:
husarskie,
pancerne,
lekkie,
tatarskie,
wołoskie;.
Została sformowana Zygmunta Podhorskiego w Puszczy Białowieskiej. Samodzielnej Grupy Operacyjnej „Polesie” gen. bryg. Franciszkowi Kleebergowi. W jej składzie walczyła do 5 października 1939.
Batalionu im. Dąbrowskiego. Napis w prawym górnym rogu po hiszpańsku:Za Waszą Wolność i Naszą
Dąbrowszczacy – przyjęta w historiografii polskiej nazwa grupy polskich uczestników wojny domowej w Hiszpanii w latach brygad międzynarodowych po stronie wojsk republikańskich przeciwko wojskom gen. Francisco Franco. W hiszpańskiej wojnie domowej w latach 1936 – 1939 walczyło ok. 5100 Polaków.
Falanga zwarta formacja bojowa greckiej, a potem macedońskiej i hellenistycznej piechoty.
Falangę typu greckiego tworzyli hoplici ustawieni w 8-16 szeregach jeden za drugim. Gdy zginął hoplita z pierwszego szeregu, na jego miejsce wchodził żołnierz z drugiego. Falanga najczęściej przystępowała do bitwy w szyku zamkniętym, gdzie każdy z hoplitów osłaniał lewą połową swojej tarczy (tzw.