Hiszpańskoportugalska wojna kolonialna w Ameryce Południowej Hiszpanów twierdzy Brazylii. Walki zakończył rozejm w Portgalczycy zrzekli się zajmowanych terenów Urugwaju (Banda Oriental).
Zobacz: hiszpańsko-portugalska wojna kolonialna 1735-1737.
Wojna hiszpańskoportugalska w Ameryce Południowej Hiszpanie zaatakowali twierdzę portugalską twierdzę kolonialną w Ameryce Południowej. Leżąca w dzisiejszym Urugwaju nad rzeką Europie. Pod naciskiem Anglii Hiszpanie zostali zmuszeni zwrócić Portugalczykom Colonię.
Zobacz: Druga hiszpańsko-portugalska wojna kolonialna 1776-1777.
Nazwa byłej kolonii portugalskiej na zachodnim wybrzeżu Indii, w skład której wchodziły trzy terytoria: Diu, Daman i Goa. Portugalczycy utrzymywali tu swoją administrację od XVI w. aż do roku 1961, kiedy zostały one włączone do Indii jako terytorium związkowe Goa, Daman i Diu. .
, infantka (hiszp. infante, z łac. infans – dziecko), w Hiszpanii i Portugalii tytuł przysługujący dzieciom Leonu Ferdynanda II.
Od oddziałów ochraniających infantów pochodzi dzisiejsza nazwa piechoty w wielu europejskich językach (hiszp. infantería, ang. infantry, fr. infanterie, etc. ).
zobacz też: książę Asturii, Pawana na śmierć Infantki, Diego Velazquez.
#Stanowe zgromadzenia przedstawicielskie w średniowiecznych państwach Półwyspu Iberyjskiego. Wyłoniły się z rady królewskiej, do której, oprócz przedstawicieli rycerstwa i duchowieństwa, od XII-XIII w. powoływano także delegatów miast. W Kastylii XIV-XVI w. przekształciły się stopniowo w reprezentację 18 miast; od końca XV w. ich rola była ograniczana; w XVII w. zwoływane sporadycznie, w Portugalii po raz ostatni Hiszpanii od 1724 Kortezy wszystkich części państwa obradowały wspólnie, faktycznie pozbawione uprawnień.
Lub marani Hiszpanii i Portugalii, którzy ochrzcili się, aby uniknąć prześladowań religijnych, ale nadal potajemnie praktykowali judaizm.
Żydzi chrzcili się masowo przede wszystkim w latach 1391 i 1492, jednak pomimo ochrzczenia władze kościelne i państwowe nadal traktowały ich z rezerwą, a prześladowania były kontynuowane. Ostatecznie do końca XVII wieku część marranów opuściła Hiszpanię, natomiast pozostali wtopili się w katolickie społeczeństwo kraju.
To umowa między Portugalią i Hiszpanią podpisana na zamku w Oceanu Altantyckiego odkryte w wyniku
wielkich odkryć geograficznych. Traktat został poprzedzony kilkoma bullami papieskimi.
Przyznawał on de facto dzisiejszą Brazylię Portugalii jeszcze przed jej oficjalnym odkryciem. Rodzi to domniemania, że Portugalczycy odkryli Brazylię wcześniej, niż uznaje się to oficjalnie.
Podczas trzęsienia ziemi w Lizbonie (1 listopada 1755), które wywołało tsunami i ogromne pożary, wszelka dokumentacja zaginęła bezpowrotnie.
, wojskowy zamach stanu w Portugalii przeprowadzony Antonio Salazara. Wydarzenia te zapoczątkowały proces demokratyzacji systemu politycznego w tym kraju.
Nazwa pochodzi stąd, że zamach stanu odbył się w sposób bezkrwawy, a żołnierzom w lufy karabinów zatykano goździki. .
Portugalii niepodległości. Przeciwko opowiedzieli się jednak Hiszpanie. W latach Ameixal 8. 06. Villavicioza (1665) i Montes Claras. Po tych zwycięstwach Portugalczycy wkroczyli do Andaluzji. W roku 1668 w wyniku wstawiennictwa króla Anglii obie strony zawarły pokój w Lizbonie. (13. 02. 1668 r. ) W wyniku układu Hiszpania uznała niepodległość Portugalii a obie strony wycofały się z zajętych terenów.
Pierwsi Ministrowie
Okupacja napoleońska i rząd w Rio de Janeiro (1807-1821)
Rząd rezydujący w Lizbonie (1807-1810)
Oficjalny Rząd rezydujący w Rio de Janeiro (1808-1821)
Pierwszy Liberalizm (1820-1828)
Okres wojny domowej (1828-1834)
[..]