Hanna Suchocka

Hanna Suchocka

Funkcja:	Premier III RP
Okres urzędowania:	od 11 lipca 1992 do 26 października 1993
Poprzednik:	Jan Olszewski
Następca:	Waldemar Pawlak
Data urodzin:	3 kwietnia 1946
Miejsce urodzin:	Pleszew, wielkopolskie
Małżonek:	-
Zawód:	Prawnik
Partia polityczna:	Unia Wolności

Hanna Suchocka - urodzona 3 kwietnia 1946 w Pleszewie, radca prawny, nauczyciel akademicki, polski polityk, premier Polski w latach 1992-1993, minister sprawiedliwości w rządzie Jerzego Buzka, doktor prawa na Uniwersytecie Adama Mickiewicza, ambasador Polski przy Stolicy Apostolskiej.

Działalność polityczna

Od 1968 roku członek Stronnictwa Demokratycznego, posłanka tej partii w latach 1980-1985. Głosowała przeciwko likwidacji wolnych związków zawodowych oraz zatwierdzeniu dekretów o stanie wojennym. Za swą postawę wykluczona w 1984 z klubu SD.
Wróciła do Sejmu w 1989 roku, tym razem jako posłanka OKP. Funkcję posła sprawowała aż do 2001 roku. Od 1991 roku w Unii Demokratycznej, była jednym ze współzałożycieli Unii Wolności, kandydatką tej partii na prezydenta w wewnętrznych prawyborach (przegrała z Jackiem Kuroniem). Reprezentowała chadeckie skrzydło tej partii.
Od lipca 1992 roku premier centroprawicowego rządu tworzonego przez siedem partii (mimo to mniejszościowego). Rząd ten został obalony w wyniku wotum nieufności zgłoszonego przez górnika z "Solidarności" - Alojzego Pietrzyka (maj 1993). Funkcję premiera sprawowała do października 1993 roku. Po powrocie prawicy do rządów rekomendowana przez Unię Wolności do objęcia teki Ministra Sprawiedliwości (1997-2000). Cieniem na jej kandydaturze była sprawa tzw. "inwigilacji prawicy" z 1993. Chodziło o ujawnioną instrukcję z 13 lutego 1993 roku dla UOP, nakazującą prowadzenie śledzenia i działań dezintegracyjnych wobec działaczy partii prawicowych pozostających w opozycji do rządu Suchockiej. Funkcję ministra sprawowała do 2000 roku. Krytykowana przez przeciwników z AWS za zbyt liberalną politykę wobec przestępców (mimo iż zgłosiła w sejmie projekty zaostrzające prawo karne). Głosowała przeciwko opuszczeniu przez Unię koalicji rządowej z AWS.
W 1999 roku była kandydatką rządu polskiego na funkcję sekretarza generalnego Rady Europy (nie została poparta przez frakcję polskich socjaldemokratów). Od 2001 roku ambasador Polski przy Stolicy Apostolskiej, wycofała się z czynnej polityki.

Odznaczenia

• 18 października 2004 odznaczona Wielkim Krzyżem Orderu Błogosławionego Piusa IX.