Greccy filozofowie

Ammonios z Egiptu (Akademii Platońskiej w Atenach. Nauczyciel Plutarcha i zwolennik platonizmu. .

(I II w. n. e. ) kierownik Akademii Platońskiej. Nauczyciel Plutarcha i zwolennik religijno - mistycznego kierunku w platonizmie. .

Z Kladzomen (ok. grecki filozof. Urodził się w Azji Mniejszej, ale we wczesnym okresie życia przeniósł się do Aten. W swojej nauce starał się znaleźć kompromis między poglądami eleatów. Jego dzieło O przyrodzie znane jest tylko we fragmentach. .

Z Miletu (gr. Αναξίμανδρος, ok. 610-grecki, uczeń szkoły jońskiej; polityk. Napisał prawdopodobnie pierwsze dzieło filozoficzne, znane pod tytułem Peri physeos ("O przyrodzie"). Twierdził, że Wszechświat i wszystkie jego formy powstały z apeironu, czyli bezkresu (odpowiednik mitologicznego chaosu). Mechanizm tworzenia polegał według niego na wyłanianiu się z apeironu przeciwieństw, takich jak ciepło i zimno, suchość i wilgotność.

Z Miletu (ok. filozof grecki, uczeń Anaksymandra, należący do jońskich filozofów przyrody ("O przyrodzie"), zajmował się również meteorologią i astronomią. Anaksymenes od Anaksymandra przejął m. in tezę o bezkresnosci materii i świata oraz o wiecznym ruchu. Arche czyli zasadą, początkiem świata było dla niego powietrze, ze względu na fakt, że jest ilościowo nieskończone i łatwo zmienia swój stan.

Z Aten (Antisthenes, ok. 444/436 ok. 365 p. n. e. ), filozof grecki, twórca cynizmu. Jego ojciec, również Antystenes, był Ateńczykiem, matka natomiast pochodziła z Tracji, co oznaczało, że filozof w swoich żyłach miał barbarzyńską krew (nie pozostało to bez wpływu na jego działalność). Początkowo był uczniem sofistów, lecz w późnym wieku dołączył do uczniów sokratyków mniejszych.

Apolloniusz z Tiany (Apollonios z Tyany, ur. ok. Kapadocji, zmarł w Efezie, gdzie założył szkołę pitagorejską. Uważany był za pośrednika między bogami i ludźmi, cudotwórcę, czarownika i proroka. Wiele podróżował (m. in. braminów próbował pogodzić z nauką teozoficznego gnostyka. .

, Αριστοτέλης, Aristotelēs (384 – Platona największych filozofów greckich.

(ok. 435 grecki. Był uczniem Sokratesa. Żył w okresie hellenizmu. Dla niego szczęściem było osiągnięcie jak najwięcej zmysłowej przyjemności. Jego hasłem było: "Jedynym dobrem jest przyjemność, a jedynym złem - przykrość". Chciał rozwinąć sztukę życia polegającą na unikaniu wszelkiego bólu i przykrości. Jego poglądy wykorzystał Epikur, kiedy tworzył szkołę epikurejczyków.

(ur. ok. neoplatoński Atenach, którą założył Proklos. Autor traktatów: O pierwszej zasadzie i Komentarza do Parmenidesa. .

Z Abdery (ok. 460 ok. 370 p. n. e. ) – myśliciel i podróżnik, uczeń Leucypa, wszechstronny naukowiec, znany jako "śmiejący się filozof". Prace Demokryta, które dotyczyły wielu różnych dziedzin (fizyki, astronomii, medycyny, gramatyki, techniki, logiki, strategii, muzyki itd. ) nie zachowały się, przetrwały z nich nieliczne fragmenty. Poglądy 1. Ontologia - monizm materialistyczny Rozwinął atomistyczną teorię materii Leucypa, tworząc pierwszy dojrzały system filozofii materialistycznej.

Z Cylicji to żyjący w III wieku filozof grecki. Autor dzieła O życiu, doktrynach i powiedzeniach sławnych filozofów, w którym opisuje mędrców wschodnich i zachodnich, a także filozofów greckich i rzymskich. Jest ona do dziś jednym ze źródeł wiedzy o filozofach, których pisma nie zachowały się do naszych czasów. .

(V wiek p. n. e. ) filozof i lekarz grecki, ze szkoły jońskiej. Był uczniem Anaksymenesa. Napisał dzieło zatytułowane Peri fyseos (O przyrodzie). .

(ok. grecki filozof, przedstawiciel szkoły cyników i uczeń Antystenesa. Starając się wprowadzić w czyn głoszone przez siebie poglądy i zarzucając swojemu nauczycielowi sprzeciwienie się im stał się abnegatem. Pochodził z Synopy nad Morzem Czarnym, ale mieszkał w Atenach. Żył jak chciał, nie przywiązując żadnej wagi do dóbr materialnych. Według tradycji chodził w łachmanach, podobno mieszkał w beczce, jadł byle co, a swe potrzeby fizjologiczne załatwiał na ulicy.

Z Akragas (ok. 490 ok. starożytny poeta, filozof, uzdrowiciel, cudotwórca, jedna z najbarwniejszych postaci greckiego antyku. Twórca koncepcji czeterech żywiołów. Dokładne daty urodzin i śmierci Empedoklesa nie są znane, podobnie jak u wszystkich filozofów presokratejskich. Z całą pewnością stwierdzić można jedynie, że V wieku p. n. e. . Życie Pochodził z doryckiej kolonii Akragas (lub Agrygent, obie nazwy były używane).