To nauka o dziedziczności i zmienności organizmów, które są oparte na informacji zawartej w podstawowych jednostkach dziedziczności - genach. (genom
Za prekursora genetyki uważa się czeskiego zakonnika Grzegorza Mendla.
Sformułował on podstawowe zasady dziedziczności, tak zwane prawa Mendla.
To reakcję i odtwarza się po każdym elementarnym przekształceniu substratu w produkt, zgodnie z równaniami:
Reakcja bez katalizatora:
A + B --> AB
Reakcja z katalizatorem:
A + K --> AK
AK + B --> AB + K
Katalizator nie wpływa na położenie równowagi reakcji odwracalnej, ponieważ przyspiesza (w równym stopniu) reakcję w obie strony. Katalizator może zwiększać selektywność reakcji, jeżeli przyspiesza tworzenie się produktu głównego, a nie przyspiesza (lub słabiej przyspiesza) reakcji ubocznych.
Klony zbiór komórek lub organizmów będących swoimi wiernymi kopiami genetycznymi (innymi słowy: mającymi identyczny podział mitotyczny lub podział prosty (bakterie) jednej komórki (zobacz szczep monokloniczny), a organizmu w wyniku rozmnażania bezpłciowego z jednego organizmu macierzystego.
Określeniem klon nazwywa się także organizm powstały przez klonowanie oraz identyczne fragmenty DNA skopiowane z jednej cząsteczki DNA (powstałe przy metodzie PCR).
(gr. gałązka, odrośl) proces tworzenia idealnej kopii z oryginału.
W biologii termin klonowanie jest używany w dwóch znaczeniach:
Klonowanie genów - które polega na pobieraniu materiału genetycznego z jednego organizmu i wprowadzanie go do innego (np. metodą PCR). Klonować można w tym sensie zarówno całe genotypy jaki i pojedyncze geny. Zazwyczaj jest to czynione w celu udowodnienia, że określony fragment DNA istotnie koduje daną cechę (np: chorobę dziedziczną) lub w celu modyfikacji pewnych cech organizmu, do którego wszczepia się klonowane geny.
To tworzenie genetycznie identycznej kopii jednostki ludzkiej, lub w drugim znaczeniu, hodowanie wybranych tkanek ludzkich z pojedyńczych komórek somatycznych. Termin klonowanie odnosi się w tym kontekście tylko do sztucznego powielania ludzi. Z technicznego punktu widzenia, naturalnie urodzone bliźnięta jednojajowe, są klonami, można więc powiedzieć, że już obecnie ludzkość w ok 1.
To zapis białka i rybozymy.
Kod genetyczny używany do kodowanie białek jest kodem trójkowym -
jeden kodonem.
Kod genetyczny używany do kodowania rybozymów jest w zasadzie dowolny - jedna zasada DNA przekłada się na jedną zasadę rybozymu.
Jest to sekwencja trzech nukleotydów warunkująca
włączenie jednego aminokwasu do łańcucha
polipeptydowego lub warunkująca zatrzymanie syntezy polipeptydu.
(stop kodon).
Tabela kodonów dla mRNA
1 alternatywny kodon Start niektórych Prokaryota
Zobacz też
przegląd zagadnień z zakresu biologii
kod genetyczny.
To trójka nukleotydów, która nie odpowiada żadnemu z aminokwasów, jest znakiem końca, niosąc informację o zakończeniu procesu syntezy białka.
Spośród 64 kodonów, jakie można utworzyć poprzez kombinację 4 zasad azotowych, 3 kodony, tj. UAA, UAG, UGA są nonsensowne.
Zobacz też: przegląd zagadnień z zakresu biologii.
(mutantów. W wyniku komplementacji genetycznej obserwuje się często powrót mutacji nieallelicznych.
Brak komplementacji może skutkować ujawnieniem zmutowanego i sugeruje, że mutacje powstały w jednym locus, a zatem mamy do czynienia z różnymi allelami tego samego genu. W tym wypadku ujawnienie się mutacji zależy od homo- lub heterozygotycznośi osobnika diploidalnego oraz dominacji (lub jej braku) allelu dzikiego nad zmutowanym.
(zasada komplementarności) reguła, która mówi, że tyminą (uracylem w guaniną. Na podstawie tej zasady możliwe jest odtworzenie brakującej nici replikacji. .
, komórka mająca jądro komórkowe ograniczone otoczką jądrową, zawierające DNA z histonami upakowane w chromosomy (eucyty mają zazwyczaj tylko jedno jądro, choć np: komórki mięśniowe czy megakariocyty mają wiele jąder, orzęski mają dwa różne jądra: mikro- i makronukleus, zaś czerwone krwinki ssaków i człony rurek sitowych roślin tracą w trakcie rozwoju jądra).
Inną cechą odróżniającą komórki eukariotyczne od prokariotycznych (bakterie, archeony) jest wysoce skomplikowana struktura wewnętrzna.
To zmiana sekwencji w zrekombinowanych cząstkach wynikająca z naprawy niedopasowania które mogło powstać podczas rekombinacji.
I tak, kiedy w jednym miejscu znajdowało się 3A5/5T3 , tak w homologicznym fragmencie C/G. Po wymianie nici powstanie A/G i C/T. Podczas porekombinacyjnych napraw, niedopasowane zasady zostają dopasowane, i sekwencja jednej z nici jest tracona. Jeżeli błąd ten nie zostanie naprawiony to w późniejszym rozdziale mejetycznym powstaną komórki o odmiennych genotypach.
(od ang. deoxyribonucleic acid) - w skrócie DNA - występujący w chromosomach nośnik informacji genetycznej.
DNA jest nukleotydów składających się z zasad purynowych (pirymidynowych (deoksyrybozowych i reszt kwasu fosforowego. W skład cząsteczki DNA wchodzą dwa łańcuchy, które biegną antyrównolegle (tzn. koniec jednego jest dokładnie na przeciw początku drugiego). Łańcuchy owijają się wokół wspólnej osi i tworzą tzw.