Dawna nazwa Etiopii, wywodząca się najprawdopodobniej od nazwy plemienia południowoarabskiego Habesz, które przywędrowało do Afryki przypuszczalnie jeszcze p. n. e. Od określenia Habesz pochodzi zniekształcona przez europejskich podróżników forma Abisynia. Uważa się, iż jedną z przyczyn, dla których Etiopczycy zrezygnowali z nazwy Abisynia i wprowadzili nową (Etiopia), jest pogardliwe znaczenie formy habesz w języku arabskim, oznaczające mieszańca, włóczykija.

, starożytne państwo powstałe w I w. p. n. e. w północnej części dzisiejszej Etiopii, będące jej historyczną kolebką. Rozwijało się dzięki kontaktom handlowym między Półwyspem Arabskim i Afryką, np. z królestwem Meroe, z którego sprowadzało m. in. kość słoniową, kauczuk, przyprawy korzenne i dostarczało je na szlaki handlowe. Jego stolicą było Aksum. Z portu w Adulis przewożono towary do basenu Morza Śródziemnego, a także do Indii i na Cejlon.

Etiopii, miejsce jednej z najsłynniejszych bitew w dziejach wojen kolonialnych. To tutaj Menelika II.

Miała miejsce w roku Etiopii. W starciu tym wojska etiopskie pod wodzą Menelika II odniosły zwycięstwo nad oddziałami włoskimi. Po kolejnym zwycięstwie pod Mekele w styczniu Włochów. Włosi przystąpili do kontrofenywy, którą zakończyła klęską pod Aduą 1 marca 1896 r. .

Miała miejsce w roku Włochów w Etiopii. W Massauą a Asmarą, siły etiopskie pod wodzą Włoch Conte Robilanta. .

(Federalna Demokratyczna Republika Etiopii - Ye Ethiopia Hizebawi Democraciyawi Republic) – państwo położone we wschodniej Afryce. Od południa graniczy z Kenią, na zachodzie z Sudanem, na wschodzie z Somalią, a na północnym-wschodzie z Erytreą. Ustrój polityczny Opis ustroju społeczno-politycznego, rodzaju rządów, podziału terytorialnego, opis instytucji itp. linki do podstron gdy konieczne.

Powstała najprawdopodobniej poprzez połączenie trzech tradycyjnych kolorów: zielonego, żółtego i czerwonego i ma bardzo długą, ponad tysiącletnią, tradycję. Ponieważ przez długi okres czasu Afryki, narodowe barwy tego kraju stały się swoistymi barwami afrykańskimi. Utożsamiono je ruchem panafrykanizmu, walki z kolonializmem o wolność Afryki. Barwy te chętnie były przyjmowane po II wojnie światowej przez wiele nowopowstałych państw i do dziś odnaleźć je można w narodowych Beninu, Burkiny Faso, Ghany, Gwinei, Gwinei Bissau, Kamerunu, Konga, Rwandy.

Whedefit Gesgeshi Woude Henate Ethiopia ("Naprzód krocz, droga Matko Etiopio") to Etiopii. Słowa ułożył Derje Melaku Mengesha (ur. 1957), zaś muzykę napisał Solomon Lulu Mitiku (ur. 1950). Hymn został przyjęty w 1992 r. Tekst hymnu w języku amharskim Yäzêgennät Keber Bä-Ityoppyachen Sänto Tayyä Hezbawinnät Dar Eskädar Bärto. Läsälam Läfeteh Lähezboch Näsannat; Bäekkulennät Bäfeqer Qomänal Bäandennät.

, Jezioro Abbaja, Jezioro Abbaya – Etiopii, w Rowie Abisyńskim (Wielkie Rowy Afrykańskie), na wysokości 1285 m n. p. m. Powierzchnia 1256 km². .

(amhara) język semicki z grupy etiopskiej, rodziny języków afroazjatyckich (chamito-semickich) z silnym wpływem substratu kuszyckiego. Urzędowy język Etiopii używany jako język ojczysty przez około 18 mln osób. Jako język dworu królewskiego zastąpił pod koniec XIII w. język gyyz. Do zapisu języka amharskiego używa się alfabetu etiopskiego. .

Zobacz: Jezioro Małgorzaty

Zobacz: Hymn Etiopii

(czasem także nygus, w języku amharskim "król") - historyczny i polityczny tytuł władców krain Etiopii w okresie monarchii. Jeden z najstarszych feudalnych tytułów etiopskich, bowiem był w użyciu już w V-I w. p. n. e. od czasów państwa chrześcijańskich władców Etiopii i był używany do czasów współczesnych. Negus, najczęściej tylko formalnie, podlegał cesarzowi noszącemu tytuł negusa negast, tj.

Zobacz: Język amharski

, zwany też przewietrzającym, aerenchymą – jedna z odmian tkanki miękiszowej, która charakteryzuje się dużymi przestworami międzykomórkowymi, wypełnionymi dwutlenkiem węgla, co zwiększa wyporność rośliny i pozwala utrzymywać się na powierzchni wody. Występuje u roślin wodnych i błotnych, w tych częściach, w których utrudniona jest wymiana gazowa. Tworzy prawdziwy system kanałów wentylacyjnych, którymi gazy mogą się swobodnie przemieszczać w obrębie rośliny.