Dyscyplina naukowa związana z teorią decyzji pozwalająca wyznaczyć metodę rozwiązania określonych problemów związanych z podjęciem optymalnych decyzji. Badania operacyjne to zbiór metod matematycznych i statystycznych, obejmujących m.

Kierunek w ekonomii zajmujący się badaniem szeroko pojętych zjawisk gospodarczych przy użyciu zaawansowanych technik matematycznych, takich jak analiza szeregów czasowych czy instytucjonalny nurt w ekonomii jest wciąż widoczny. Jednymi z podstawowych zagadnień ekonomii matematycznej są modele wzrostu gospodarczego oraz poszukiwań pracy. Gałęzią wiedzy pokrewną ekonomii matematycznej jest krytyki Lucasa.

To dział matematyki zajmujący się badaniem optymalnego zachowania w przypadku konfliktu interesów.

, matematyczny rzeczywistego zjawiska przyrody, którego ewolucja jest wyznaczona jednoznacznie przez stan początkowy; najczęściej jest opisany pewnym wektorowym równaniem różniczkowym (czyli w istocie układem równań różniczkowych zwyczajnych). Teoria układów dynamicznych stanowi ważny dział matematyki znajdujący liczne zastosowania przy opisie rozmaitych konkretnych zjawisk, m. in.

To dział matematyki zajmujący się badaniem własności grafów. Rozwijanie algorytmów wyznaczających pewne właściwości grafów jest jednym z bardziej znaczących pól działania informatyki. Algorytmy te stosuje się do rozwiązywania wielu zadań praktycznych, często w dziedzinach na pozór nie związanych z grafami. Graf jest definiowany jako zbiór punktów (zwanych wierzchołkami lub węzłami) połączonych krawędziami (które czasem nazywa się też łukami).

To dział matematyki zajmujący się zdarzeniami losowymi. Inne nazwy tej dziedziny to rachunek prawdopodobieństwa oraz probabilistyka. Teoria prawdopodobieństwa jest ściśle powiązana z teorią miary. Aksjomatyzacji teorii prawdopodobieństwa dokonał w 1933 Andriej Kołmogorow. Niektóre pojęcia z teorii prawdopodobieństwa: prawdopodobieństwo aksjomaty Kołmogorowa zdarzenie elementarne zdarzenie losowe zmienna losowa.

Zobacz: Proces Markowa

To problem optymalizacyjny postaci: :Maksymalizacja f(x) przy warunkach :#g(x) ≤ 0 :#h(x) = 0 :gdzie x należy do X, X jest podzbiorem przestrzeni Rn, zaś f, g i h są funkcjami zdefiniowanymi na tym podzbiorze. Warunki 1. i 2. nazywane są warunkami ograniczającymi (por. warunek ograniczający decyzję), natomiast funkcja f to funkcja celu (por. kryterium oceny decyzji). Rozwiązania tego problemu nazywamy rozwiązaniami optymalnymi (por.

(łac. ), metoda wyznaczania najlepszego rozwiązania z punktu widzenia określonego kryterium (wskaźnik) jakości (np. kosztu, drogi, wydajności). Optymalizacja jest także zdefiniowana w badaniach operacyjnych, gdzie wykorzystywana jest do rozwiązywania praktycznych problemów (np. ekonomicznych). W programowaniu komputerowym optymalizacja oznacza sposoby i metody poprawy kodu programu komputerowego by czas jego działania oraz wielkość pamięci potrzebnej do jego uruchomienia były jak najmniejsze.

Zobacz: teoria prawdopodobieństwa

To funkcja losowa, czyli wartości leżą w przestrzeni zdarzeń losowych. Innymi słowy pewnej wielkości (jakiemuś człowiekowi, liczbie, chwili czasu, punktowi płaszczyzny) przypisane jest zdarzenie losowe (wzrost, losowo wybrana liczba, wartość waluty wg. notowań giełdowych, liczba rzeczywista).

Zobacz: Programowanie matematyczne

Zobacz: Programowanie matematyczne

Dziedzina analizy matematycznej zajmująca się szukaniem ekstremów funkcjonałów. Funkcjonały są to odwzorowania określone na przestrzeniach funkcyjnych, których przeciwdziedzinami jest zazwyczaj zbiór liczb rzeczywistych.

Zobacz: Teoria prawdopodobieństwa