Ekonomiści

(ur. brytyjski myśliciel i ekonomista, autor książek Teoria uczuć moralnych (1759) oraz Badania nad naturą i przyczynami bogactwa narodów (1776). Druga, znana bardziej pod skróconym tytułem: Bogactwo narodów, stała się biblią wszystkich zwolenników liberalizmu gospodarczego. Smith był myślicielem o wszechstronnym zainteresowaniach i należał do najbardziej wykształconych Brytyjczyków XVIII wieku.

Alban William Phillips (brytyjski pochodzący z Nowej Zelandii. Jest autorem tzw. Krzywej Phillipsa, wkresu obrazującego zależności pomiędzy inflacją a bezrobociem. Studiował nauki techniczne w Nowej Zelandii. W socjologii. Od statystyki. W 1969 roku wrócił do Nowej Zelandii i pracował na Uniwersytecie w Auckland. Główna praca: The Relation between Unemployment and the Rate of Change on Money Wage Rates in the United Kingdom 1861 - 1957 - (1958).

(urodzony 7 kwietnia Berlinie) Amerykański ekonomista specjalizujący się w ekonomii rozwoju i studiach nad Ameryką Łacińską, piszący także prace z pogranicza nauk społecznych. Dzieła Hirshmana wyróżnia interdyscyplinarny i erudycyjny styl, uwzględniający złożoność procesów gospodarczych oraz znaczenie czynników o charakterze społecznym i politycznym. Dużo uwagi poświęca także społecznym i moralnym aspektom funkcjonowania instytucji rynkowych.

Amartya Kumar Sen (ur. indyjski, laureat Nagrody Nobla 1998. Studiował w Trinity College w ang. Human Development Index), który określa poziom rozwoju kraju na tle innych krajów. Za prace nad tzw. ekonomią dobrobytu został uhonorowany Nagrodą Nobla w 1998. .

Arthur Betz Laffer, Sr. (ur.

Sir Arthur William Lewis (brytyjski, laureat Nagrody Nobla 1979. Pochodził z Saint Lucia. Studiował w London School of Economics, gdzie w 1940 obronił doktorat. Był profesorem ekonomii politycznej na uniwersytecie w Manchesterze (1947-1958), wicekanclerzem Uniwersytetu Indii Zachodnich, profesorem uniwersytetu w Princeton (1963-1983). W 1970 mianowany dyrektorem Banku Rozwoju Karaibów. Doradca rządów w krajach rozwijających się, pracował w komisjach ONZ.

Arthur Charles Nielsen, senior (amerykański analityk handlu. W 1923 założył instytut badań marketingowych ACNielsen; prowadził znany program telewizyjny Nielsen Ratings. Był utalentowanym tenisistą. Wystąpił w grze pojedynczej w Międzynarodowej Tenisowej Hall of Fame. .

Arthur Cecil Pigou (ur. brytyjski. Studiował historię i ekonomię w Alfreda Marshalla i w Cambridge University, gdzie wykładał do roku 1943. Prekursor neoklasycznej ekonomii dobrobytu, rozwinął problem rozróżnienia między użytecznością społeczną a użytecznością indywidualną, tworząc podstawy analizy neoklasycznej w zakresie uzasadnienia interwencji państwa ze względu na zjawisko tzw.

(szwedzki, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie ekonomii 1977. Był profesorem ekonomii na uniwersytecie w Kopenhadze (Hanssona. Jako ekonomista reprezentował tzw. szkołę szwedzką (sztokholmską). Zajmował się przede wszystkim teorią handlu międzynarodowego. Współtwórca tzw.

Clive W. J. Granger (ur. brytyjski (Walijczyk), laureat Nagrody Nobla w dziedzinie ekonomii. Studiował na Uniwersytecie w Nottingham, gdzie uzyskał stopień licencjata z matematyki (1955) oraz obronił doktorat ze statystyki (1959); profesor Uniwersytetu Kalifornijskiego w San Diego. Został uhonorowany Nagrodą Nobla z ekonomii razem z Amerykaninem Robertem Engle (2003), za wynalezienie metod statystycznych, stosowanych do oceny kluczowych właściwości szeregów czasowych.

(ur. Tel Awiwie), ekonomista amerykański; jest także obywatelem Izraela. Obronił doktorat na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley, od Jerozolimie i współpracownik kilkunastu uczelni amerykańskich i kanadyjskich. Autor około 200 publikacji naukowych z ekonomii, psychologii i prawa oraz pogranicza tych dziedzin. Za zastosowanie narzędzi z psychologii w badaniach ekonomicznych, ze szczególnym uwzględnieniem procesów decyzyjnych w warunkach niepewności, otrzymał w nagrodę Nobla z ekonomii, wspólnie z Vernonem L.

Daniel L. McFadden (ur. amerykański, laureat Nagrody Nobla 2000. W latach 1968-1979 i od 1990 profesor ekonomii na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley, od 1991 dyrektor Econometrics Laboratory przy tej uczelni; 1978-1991 wykładał w Massachusetts Institute of Technology i kierował tam Statistics Center. W pracy naukowej zajmuje się ekonometrią i teorią ekonomii. Nagrodę Nobla otrzymał w 2000 - wspólnie z Jamesem Heckmanem - za opracowanie teorii i metod stosowanych w analizie statystycznej zachowań drobnych uczestników rynku (pojedynczych konsumentów i gospodarstw domowych).

Douglas Cecil North (ur. amerykański, laureat Nagrody Nobla z ekonomii 1993. Studiował na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley, służył w armii amerykańskiej podczas II wojny światowej. Wieloletni pracownik naukowy Washington University w St. Louis, od 1983 profesor tej uczelni. Współtworzył nowy kierunek w historiografii - kliometrię, wprowadził teorie ekonomiczne do objaśniania zagadnień przemian gospodarczych i instytucjonalnych.

(ur. amerykański, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie ekonomii. Jest profesorem Uniwersytetu Stanu Arizona w Tempe, Arizona i doradcą w Banku Rezerwy Federalnej w Minneapolis w stanie Minnesota. Wraz z Norwegiem Finnem Kydlandem (z którym łączy go wieloletnia współpraca) otrzymał Nagrodę Nobla z ekonomii w 2004 za pracę wyjaśniającą, w jaki sposób na cykle koniunkturalne wpływają takie czynniki jak zmiany w polityce ekonomicznej i technologii.

To człowiek zajmujący się ekonomią do tej kategorii zalicza się naukowców, wybitnych praktyków oraz ludzi wykonujących jeden z licznych zawodów związanych z ekonomią. Zobacz też: Polskie Towarzystwo Ekonomiczne Nagroda Banku Szwecji im. Alfreda Nobla w dziedzinie ekonomii. .