Ośrodkiem rozpraszającym jest substancja w stanie skupienia materii, a cząstkami koloidalnymi są substancje ciekłe lub stałe. Jest to grawitacji, gdyż odpychają się wzajemnie w wyniku jednoimiennych ładunków elektrycznych nagromadzonych na ich powierzchni. Jeżeli rozproszonymi cząstkami są cząstki ciekłe, to gazozol jest mgłą. Jeśli są to cząstki stałe, to gazozol jest koagulacji gazozolu, jego cząstki ciekłe zbijają się w kropelki, a cząstki stałe w grudki.

Wielkość fizyczna równa logarytmowi dzisiętnemu stosunku intensywności światła po przejściu do intesywności światła padającego na substancję, zwana inaczej absorbancją lub ekstyncją. Zwykle podaje się długość fali przy jakiej wykonywano pomiar np. dla maksimum czułości oka ludzkiego. Np. gęstość optyczną luster ustala się mierząc stosunek światła odbitego do światła padającego (logarutmując do wzoru), zaś dla materiałów przezroczystych mierzy się stosunek światła, które przeszło przez określoną warstwę substancji do światła padającego.

Podatność niektórych substancji na przyciąganie wilgoci lub nawet wiązanie się z wodą. Woda ta może pochodzić z pary wodnej znajdującej się w powietrzu, z wilgoci znajdującej się w gruncie, z rosy osadzającej się na powierzchni substancji itp. Higroskopijność występuje wtedy, gdy woda przenika z miejsca kontaktu z materiałem do jego sąsiednich obszarów w głąb. Odbywać się to może na różne sposoby.

Jest zjawiskiem dotyczącym izoterm adsorpcji na materiałach porowatych posiadających pory w kształcie otwartych obustronnie cylindrów, butelek, beczek lub szczelin i oznacza inny przebieg (inaczej histerezę) izotermy adsorpcji przy podwyższaniu ciśnienia adsorbatu (gałąź adsorpcyjna izotermy) i przy obniżaniu ciśnienia (desorpcja, gałąź desorpcyjna izotermy). Zjawisko to jest wykorzystywane m.

Polega na reakcji z wodą wchodzących w skład danej soli jonów.

Rodzaj uproszczonej stałej równowagi reakcji autodysocji związków chemicznych, które są na tyle słabymi elektrolitami, że można pominąć w tej stałej stężenie niezdysocjowanej formy związku.

To liczba określająca ogólny stosunek stężeń molowych lub aktywności molowych substratów i produktów danej reakcji chemicznej, w danej chwili jej trwania. W przypadku reakcji przebiegających całkowicie lub częściowo w fazie gazowej, stężenia można zastąpić ciśnieniami cząstkowymi, a aktywności lotnościami czyli aktywnościami ciśnieniowymi. Iloczyn reakcji wyznacza się na podstawie jej równania.

Izoterma to dowolna zależność właściwości układu fizycznego otrzymana przy stałej temperaturze, przykładem izotermy jest Izoterma adsorpcji. .

(izoterma BrunaueraDemingaDemingaTellera) - 4-parametrowe równanie izotermy adsorpcji wielowarstwowej na powierzchni homogenicznej, jest uogólnieniem izotermy Brunauera-Emmetta-Tellera (BET).

Czyli izoterma Brunauera, Emmetta i Tellera to prosty model adsorpcji wielowarstwowej z fazy gazowej (pary). W modelu zakłada się, że cząsteczki adsorbatu adsorbują się na powierzchni adsorbentu w sposób zlokalizowany (tzn. cząsteczki nie mogą się przemieszczać po powierzchni - patrz izoterma Langmuira) dzięki oddziaływaniom adsorbat-adsorbent. Na zaadsorbowanych cząsteczkach dzięki oddziaływaniom adsorbat-adsorbat (określonym poprzez wielkość ciepła skraplania adsorbatu) mogą się "pionowo" adsorbować kolejne cząsteczki adsorbatu itd.

Czyli izoterma Dubinina i Astachowa opisuje adsorpcję w niewielkich porach, tzw. mikroporach, o średnicach porównywalnych z rozmiarami cząsteczki adsorbatu (< 2nm wg.

, czyli izoterma DubininaIzotowej lub inaczej izoterma bi-DR jest to kombinacja liniowa 2 izoterm Dubinina-Raduszkiewicza (DR).

Czyli izoterma Dubinina i Raduszkiewicza (1947 r. ) opisuje adsorpcję w niewielkich porach, tzw. mikroporach, o średnicach porównywalnych z rozmiarami cząsteczki adsorbatu (< 2nm wg. DA) - uogólnienia izotermy DR i Freundlicha - lub równań pochodnych. :a = a \exp\left[-B (RT)^\ln^ (p /p)\right] gdzie: :a - pojemność adsorpcyjna mikroporów, :p - ciśnienie przy którym wszystkie mikropory są zapełnione (z reguły niższe niż ciśnienie pary nasyconej, ps), :B - stała związana z rozmiarem porów, :R - stała gazowa, :T - temperatura bezwzględna.

Czyli równanie izotermy adsorpcji Everetta, opisuje adsorpcję z dwuskładnikowej mieszaniny dwu cieczy na energetycznie jednorodnej (homogenicznej powierzchni ciała stałego. monowarstwy oraz cząsteczki obu cieczy zajmują na powierzchni adsorbentu tyle samo miejsca. Procesowi adsorpcji dowolnej cząsteczki towarzyszy zawsze proces desorpcji innej cząsteczki (tzw. model adsorpcji konkurencyjnej).

Czyli izoterma Fowlera i Guggenheima (formalnie identyczna z izotermą Frumkina) dotyczy monowarstwowej zlokalizowanej adsorpcji fizycznej z uwzględnieniem tzw. oddziaływań bocznych, czyli oddziaływań pomiędzy zaadsorbowanymi cząsteczkami adsorbatu. Oddziaływania boczne w modelu FG mają charakter dyspersyjny i niespecyficzny i są uśredniane poprzez tzw. model średniego pola (ang. mean field approximation).