Objętość cząstkowe (objętość parcjalna) to objętość jaką zajmowałby dany składnik mieszaniny gazowej, gdyby w tej samej temperaturze sam wykazywał takie samo ciśnienie.

Atomy wodoru są przekazywane na pierwsze akceptory wodoru, którymi są nukleotydy, takie jak NAD+ i FAD. W wyniku tego powstają NADH i FADH2. te zredukowane związki wchodzą teraz do łańcucha transportu elektronów, w którym wysokoenergetyczne elektrony wspomnianych atomów wodoru są przenoszone z jednego akceptora na drugi. W czasie tego transportu część energii elektronów wykorzystywana jest do syntezy ATP w procesie chemiosmozy.

Zobacz: jednostki atomowe

Jest to faza gazowa poniżej swojego punktu krytycznego. Taka faza gazowa może zostać skroplona poprzez podwyższenie ciśnienia (proces odwrotny nazywamy parowaniem). Gazy powyżej swego punktu krytycznego nie dają się skroplić poprzez zmianę ciśnienia a bez obniżenia temperatury.

Objętość w termodynamice W termodynamice objętość zajmowana przez dany układ jest jedną z jego funkcji stanu. Zobacz też: Objętość.

Gazu opisuje stan gazu rzeczywistego w postać szeregu potęgowego, którego pierwszy człon stanowi równanie stanu gazu doskonałego. Z reguły równanie to jest podane dla 1 objetości w równaniu pojawia się objętość molowa gazu . Typowe postacie tego równania, to: p V = RT \left( 1 + \frac + \frac^ + \dots \right) p V = RT \left( 1 + Bp + Cp^ + \dots \right) gdzie: :B, C . . . czy B,C .

Zobacz: Równowaga reakcji chemicznych

(William Thomson, Lord Kelvin) określa wielkość obniżenia lub podwyższenia ciśnienia pary nad meniskiem cieczy w zależności od jego krzywizny: :\frac + \frac = - \frac \ln\left(\frac\right) :gdzie: rK,x i rK,y to promienie krzywizny menisku w 2 prostopadłych do siebie płaszczyznach xz,yz, σ - temperatura bezwzględna, ps - ciśnienie pary nasyconej nad płaską powierzchnią ciekłego adsorbatu, pc - ciśnienie pary nad meniskiem przy którym nastąpi kondensacja lub odparowanie.

Izoterma Henryego to najprostsze równanie izotermy adsorpcji dane wzorem podobnym do prawa Henryego dla absorpcji gazów w cieczach: - dla adsorpcji gazów: a = K p - dla adsorpcji w roztworach: a = K c gdzie a to ilość adsorbatu zaadsorbowana na jednostkę masy lub powierzchni adsorbentu, p i c to odpowiednio ciśnienie i stężenie adsorbatu, K to energii adsorpcji - w przypadku zdefiniowania a jako adsorpcja na jednostkę masy adsorbentu, stała K będzie również zależna od jego powierzchni właściwej.

To prądu elektrycznego są zarówno elektrony, jak i jony. .

To stała równowagi dynamicznej dla reakcji tworzenia kompleksu.

Prawo Henryego (odkryte w 1801 r. przez W. Henryego) opisuje zależność ilości (objętości) v gazu rozpuszczonego w jednostce masy lub objętości cieczy od ciśnienia tego gazu, p. :v = K (T) p gdzie K (T) jest stałą Henryego zależną od układu gaz-ciecz i temperatury. Rozpuszczanie gazu w cieczy może być traktowane jako pochłanianie objętościowe, czyli prawa podziału Nernsta.

Szczególny rodzaj układu koloidalnego, będący efektem koagulacji zolu.

Zobacz: punkt potrójny

Równanie kinetyczne to zazwyczaj równanie różniczkowe opisujące dokładnie zmiany stężenia molowego substratów w czasie zachodzenia reakcji chemicznej. Najczęściej przyjmuje ono postać: \frac=k[A]^[B]^[C]^[D]^. . . gdzie :k - stała szybkości reakcji :[A], [B], [C], [D]. . .