To zwycięska bitwa wojsk polskich dowodzonych przez generała Józefa Skrzyneckiego nad rosyjskim korpusem generała G. Rosena. Bitwa miała miejsce Warszawy). .
(7Normandii przez jednostki polskiej 1 Dywizji Pancernej.
1 faza bitwy
7 sierpnia została rozlokowana w rejonie drogi Caen-Falaise z zadaniem zdobycia miasteczka Falaise. Dobrze przygotowana obrona niemiecka spowodowała ciężkie straty wśród nacierających podczas szturmu 8 sierpnia. W ich wyniku dywizja została powstrzymana.
Działania wojsk alianckich, a w szczególności 1 Armii Kanadyjskiej, doprowadziły do częściowego okrążenia wojsk niemieckich.
Została stoczona 15 lipca 1410.
Na polach pod Grunwaldem stoczono największą w historii średniowiecznej Europy (pod względem liczby uczestników), bitwę między siłami zakonu krzyżackiego (ok. 21 tys.
To bitwa stoczona rokoszu sandomierskiego między rokoszanami (10 tys. jazdy, 600 piechoty) a armią koronną (9100 jazdy, 3200 piechoty, 24 działa, pod wodzą króla Zygmunta III), w której wojsko królewskie rozbiło rokoszan. .
, została stoczona Ignacego Prądzyńskiego z wojskami rosyjskimi dowodzonymi przez generała Jerzego Rosena. Zwycięstwo Polaków nie zostało jednak wykorzystane militarnie.
Straty Rosjan wyniosły: około 1500 zabitych, 3000 dostało się do niewoli.
Straty Polaków: około 400 zabitych i rannych.
Literatura - "Słownika Encyklopedycznego Historia" Wydawnictwa Europa. Autorzy: Jerzy Maroń, Jacek Piotrowski, Marek Czapliński, Stanisław Rosik, Zbigniew Fras.
Pod Kircholmem Józef Brandt
Bitwa pod Kircholmem (obecnie miejscowość Łotwie, 25 km na południowy wschód od Rygi) stoczona została dnia 27 września 1605 roku, w czasie polsko-szwedzkiej wojny o Inflanty, w latach 1600-1611. Przyczyną owej bitwy były zmagania o dominium Maris Baltici.
Miała miejsce wojny północnej i została stoczona przez armię szwedzką króla Karola XII i wojska saskie Augusta II oraz wojska polskie pod dowództwem hetmana wielkiego koronnego Stanisława Hieronima Lubomirskiego.
Bezpośrednia przyczyna starcia
Warszawy, opuszczonej przez króla polskiego Augusta II wkroczyły wojska szwedzkie pod dowództwem Karola XII. Król Szwedzki zażądał detronizacji Augusta II.
To ostatnia bitwa wojny obronnej stoczona od 2 do 5 października 1939.
Przeciwnicy
Strona polska:
Samodzielna Grupa Operacyjna "Polesie" (gen. bryg. Franciszek Kleeberg)
Strona niemiecka
14 Korpus Zmotoryzowany (gen. G. von Wietersheim)
13 Dywizja Zmotoryzowana (gen. P. Otto)
29 Dywizja Zmotoryzowana (gen. J. Lemelsen)
Przebieg
29 września
Polacy - SGO "Polesie" wyruszyła z rejonu Włodawy w kierunku na Parczew i Milanów
30 września
Polacy - mimo otrzymanej wiadomości o kapitulacji Warszawy gen.
Jazdy.
Po bitwie warszawskiej, pod Komarowem polska 1 Armię Konną Budionnego idącą z odsieczą wojskom na północy. W bitwie udział brało 6 pułków polskich i 20 radzieckich (łącznie 70 szwadronów). .
. W czasie Wielkiej Wojny Polski i Litwy z Zakonem Krzyżackim (Koronowem.
Celem Krzyżaków było opanownie Kujaw i Wielkopolski oraz wymuszenie w ten sposób podpisania pokoju. Zwycięska dla Polaków bitwa przyczyniła się do podpisania pokoju w Toruniu w 1411 roku.
Odnośnik zewnętrzny:
http://www. bractwo. net. pl/oprac2. php.
To druga bitwa między wojskami polskimi a Kozakami w czasie powstania Chmielnickiego rozegrana 26 maja 1648.
Podczas powstania Bohdana Chmielnickiego, w dniu hetmanów: wielkiego koronnego Mikołaja Potockiego i polnego Marcina Kalinowskiego stanęła warownym obozem pod Korsuniem, który został zaatakowany przez sprzymierzone wojska kozacko-tatarskie pod dowództwem Chmielnickiego i Tuhaj-beja (około 18 tys.
Bitwa pod Krosnem nad Odrą rozegrała się w Henryka II a polskimi siłami dowodzonymi przez Mieszka II, broniącymi przeprawy przez Odrę. Po zaciętych bojach (duże straty zadali armii cesarskiej łucznicy) obrona polska została złamana. .
Bitwa pod Stanisława Żółkiewskiego (ok. 6800 ludzi, w tym 5556 husarzy), a armią moskiewską pod dowództwem Dymitra Szujskiego (około 35 tys. żołnierzy). Atak wojsk Żółkiewskiego najpierw rozbił wojska cudzoziemskie, a potem moskiewskie. W obliczu klęski bojarzy zdetronizowali Szujskiego, a Żółkiewski wkroczył do Moskwy.
Zobacz też:
wojna polsko-moskiewska 1609-1618
słynne bitwy w historii Polski.