To termin określający epokę historii i kultury europejskiej utworzony z łacińskiego medius aevus. Epoka ta trwała od ok. V-VI wieku
do przełomu XV/XVI wieku. Granice czasowe średniowiecza nie są ściśle ustalone, szczególnie w przypadku granicy początkowej (zobacz: Cesarstwa Rzymskiego i wędrówek ludów, do początków Renesansu. Średniowiecze jest trzecią z kolei epoką.
Za koniec średniowiecza przyjmuje się najczęściej różne daty: Gutenberga (ok.
(ok. 1150 1220) był duńskim średniowiecznym historykiem i biskupa Absalona.
Kronikarz prawdopobodnie urodził się na Zelandii, a nauki odbierał we Francji. "Saxo Grammaticus" nie jest jego prawdziwym imieniem.
Dziełem Saxo jest szesnastotomowa spisana po łacinie historia Danii: Szekspirowi przy tworzeniu Hamleta.
Zobacz też: Adam z Bremy, Svend Aagesen.
Rozdrobnienie fedualne jest to etap rozwojowy większości państw fedualnych, polegający na podziale względnie jednolitej monarchii wczesnośredniowiecznej na szereg (bardziej lub mniej samodzielnych) księstw dzielnicowych.
, król Ludwik IX jeszcze raz postanowił interweniować zbrojnie i w 1270 r. stanął na czele siódmej krucjaty, w której udział wzięło głównie rycerstwo francuskie. Podczas oblężenia Tunisu wybuchła zaraza, król padł jej ofiarą. Pozostali krzyżowcy wycofali się pośpiesznie.
Była to ostatnia wyprawa krzyżowa. W Mamelucy zdobyli Trypolis, a w Akkę.
Zobacz też
wyprawy krzyżowe.
Niemieckie prawo lokacyjne wzorowane na prawie miasta Gdańsku lub Stary Rynek w Elblągu.
Zobacz też: prawo miejskie, prawo magdeburskie, dokument lokacyjny.
(12041261):
Baldwin I Flandryjski (1204-1205)
Henryk Flandryjski (1205-1216)
Piotr z Courtenay (1217)
Robert z Courtenay (1217-1228)
Jolanta (1217-1219) regentka
Baldwin II (1228-1261)
Jan de Brienne {1231-1237) współcesarz
Po zdobyciu Michała Paleologa Cesarstwo Łacińskie zostało zlikwidowane, choć szereg władców posługiwało się tytułem cesarza łacińskiego jeszcze długi czas.
(Ярослав Мудрий) (Włodzimierza Wielkiego, książę Rusi Kijowskiej od Świętopełka I w walce o sukcesję po ojcu. W czasie swego panowania skupił ostatecznie wszystkie ziemie starej Rusi, a w Pieczyngów.
Za jego rządów rozbudowano wiele miast ruskich, a w szczególności metropolii - w tym samym roku rozpoczęto budowe katedry św. Zofii, gdzie można znaleźć najstarsze w sztuce Rusi mozaiki i freski.
Palatyn (łac. comes palatinus) w średniowieczu: zarządca dworu, początkowo zastępował monarchę przy wydawaniu sądów. W Polsce funkcje palatyna spełniał wojewoda.
Porównaj: inne znaczenia słowa palatyn.