Aba lub Owo, Owon, Ouban (Samuel), król węgierski (panował 1040-1044). Szwagier króla węgierskiego Szczepana I, przywódca stronnictwa "panów węgierskich" przeciwników króla Piotra Orseolo, opierającego się w swych rządach na przybyłych z nim Niemcach i Włochach. Po wypędzeniu z kraju dotychczasowego władcy, obrany został przez swe zwycięskie stronnictwo królem w Austrię i Bawarię, w której zchronił się król Piotr.

(Abenceragowie), szlachecka rodzina mauretańska w Grenadzie. Rodzina posiadała w XV w. duże wpływy w Emiracie Grenady. Wedle legendy, wymordowani przez Boabdila z rozkazu emira Abul Hassana w Sali Abenceragów w Alhambrze (ok. 1460). Legenda o ich losie opisana została przez Perez de Chita w dziele Guerras Civiles de Grenada, skąd pomysł zaczerpnął Chateaubriand do powieści Les aventures du dernier des Abencerages.

żona Byrthtnotha Ealdormana z Essexu, po bohaterskiej śmierci zamówiła haftowaną tkaninę przedstawiającą jego ostatnią bitwę, po czym ofiarowała ją Katedrze w Ely. Zobacz też inne postacie średniowiecza.

(zm. Anglów wschodnich. .

(zm. Alberyka I, księcia Marozji, wpływowej kobiety w Rzymie. Jego przyrodnim bratem był papież Jan XI. W 932 Alberyk II po kłótni z trzecim mężem swojej matki, Gwidonem z Toskanii, królem Włoch podburza do rewolty przeciwko Gwidonowi w wyniku czego doprowadza do jego ucieczki z Rzymu i uwięzienia własnej matki. Posunięcia te pozwoliły uzyskać Alberykowi kontrolę nad Rzymem i obwołanie siebie księciem Rzymu.

(? Northumbrii, syn króla Oswy. .

(Anglii. Panował od Aethelredzie I, który zginął z rąk Duńczyków, w ciężkich bardzo warunkach: Duńczycy pustoszyli kraj, rolnictwo było w upadku. Mimo to zdołał skonsolidować grupę małych państewek w państwo zdolne stawić im silny opór zbrojny. Jego życie i polityka były opisywane przez wielu kronikarzy (np. Kronika Anglosaska), ale najdokładniej opisuje jest Asser, jego osobisty biograf.

Funkcjonująca w średniowiecznym systemie prawa feudalnego forma własności nieruchomości. Była to ziemia stanowiąca nieograniczoną własność, wolną od zobowiązań i ciężarów feudalnych, czym różniła się od lenna. Nazywana również własnością bezwarunkową oraz własnością dziedziczną.

( nizaryci, Hashishinowie) (z ismailitów, sekta szyicka. Asasyni wywodzili się ze środowisk krytykujących tempo i kierunek przemian, niezgodnych ich zdaniem z nauką koranu. Około 1090 roku jako główną kwaterę obrali perską cytadelę Franków "Starcem z Gór". Zyskali sobie ponurą sławę zabójców, wykonujących swoją misję nawet za cenę własnego życia. "Gdy w XII wieku rozpuszczono plotki o przybyciu pary asasynów do Francji w całym kraju wybuchła panika.

(in. Augustyn z Grzegorza Wielkiego. Przyjęty życzliwie przez króla Aethelberta I (Etelberta I) rozpoczął proces chrystianizacji Anglii. Wyświęcony na biskupa przez świętego Wirgiliusza. Zobacz też inne postacie średniowiecza.

W średniowieczu (biblijne. Stanowiła dla nieuczonej i zacofanej części społeczeństwa namiastkę Pisma Świętego. .

Ealdorman z Essexu, zginął w bitwie pod Maldon w 991 roku. Zobacz też inne postacie średniowiecza.

Klasztorów w Benedykta Biscopa i nauczyciel Czcigodnego Bedy. Zobacz też inne postacie średniowiecza. .

Państwo istniejące w latach Azji Mniejszej. W wyniku zdobycia Cesarstwa Bizantyjskiego zostały rozbite na kilka mniejszych organizmów politycznych. Najsilniejszym z nowopowstałych greckich państw okazało się Cesarstwo Nicejskie. Jego twórcą był Aleksego III Angelosa, panującego w latach Michała Autorejana za patriarchę, rezydującego teraz w Nicei, gdyż "łacinnicy" wypędzili z Konstantynopola wyższe greckie duchowieństwo.

(funkcjonuje także określenie: cesarstwo trapezunckie) – państwo powstałe w Cesarstwa Bizantyjskiego na ziemiach wokół miasta Trapezunt (dziś Turcji). Cesarstwo istniało w latach 1204-1461. Cesarstwo założyli przedstawiciele bizantyjskiej dynastii Komnenów, po ucieczce z IV krucjaty. Przy wsparciu wojsk gruzińskich Komnenowie zdobyli położone na wybrzeżu Morza Czarnego tereny wokół miasta Trapezunt, przez które przebiegały ważne szlaki handlowe.