Wzgórze Świątynne (arab.
Haram esz-Szarif) to znajdujący się w centrum
Jerozolimy jeden z największych obszarów sakralnych na świecie. W
starożytności na jego terenie znajdowała się
żydowska Świątynia. Obecnie na wzgórzu są święte dla
muzułmanów Kopuła na Skale i
meczet Al-Aksa.
Ogólna charakterystyka
Całość wzgórza jest ogrodzona wysokim
mur z piętnastoma
bramami i zajmuje jedną szóstą część powierzchni Starej Jerozolimy (145 tysięcy metrów kwadratowych). Na jerozolimskiej
starówce znajdują się miejsca uznane za święte przez
żydów,
muzułmanów i
chrześcijan. Główny spór palestyńsko-żydowski dotyczy właśnie Wzgórza Świątynnego znajdującego się we wschodniej części
Jerozolimy.
Długo wierzono, że wzgórze jest centrum nie tylko
Jerozolimy, ale i świata. Widok z tego miejsca zdaje się potwierdzać tę teorię. Z jednej strony
Góra Oliwna przyozdobiona chrześcijańskimi świątyniami kilku wyznań, z drugiej skłębione przy wąskich uliczkach szare domy muzułmańsko-żydowsko-chrześcijańskiego
miasta.
Dla laickich
Żydów, Wzgórze Świątynne jest znaczącym
symbolem narodowym. Przejęcie podczas
wojny sześciodniowej w roku 1967
Ściany Płaczu było wielkim narodowym osiągnięciem nawet dla niereligijnych mieszkańców
Izraela.
W bezpośredniej styczności z Wzgórzem Świątynnym znajdują się także święte miejsca dla
chrześcijan. Wśród nich można wyróżnić:
Bazylikę Grobu Świętego, Kościół Świętego Jana Chrzciciela oraz
Via Dolorosa.
Kiedy w
Palestynie było spokojniej, wzgórze odwiedzały tysiące gości.
Historia
W
czasach biblijnych wzgórze nosiło nazwę Moria. Na nim
biblijny Abraham chciał złożyć w ofierze swojego syna
Izaaka. Żydzi zbudowali tam swoją Świątynię, zburzona przez
Rzymian w 70 r. Jej pozostałością jest
Ściana Płaczu, przed którą codziennie modlą się
Żydzi.
Uważa się dość powszechnie, że
chrześcijanie w okresie rzymsko-bizantyńskim nie bardzo interesowali się Wzgórzem Świątynnym.
W VII wieku Jerozolima i Wzgórze Świątynne wpadły w ręce muzułmanów. Na wzgórzu stanęły wówczas Meczet Al-Aksa (który został raczej rozbudowany z chrześcijańskiej bazyliki) i Kopuła na Skale.
Wzgórze kontrolują dziś palestyńscy
muzułmanie. Jest ono po
Mekce i
Medynie trzecim pod względem ważności miejscem świętym
islamu. Ma głębokie religijne i polityczne znaczenie dla
Palestyńczyków i
muzułmanów na całym świecie. Dla Palestyńczyków ich przyszła
stolica we wschodniej
Jerozolimie stanowi fundamentalną część ich przyszłego
państwa.
Najważniejsze miejsca
- Meczet Al-Aksa - trzecie najświętsze miejsce islamu. To w kierunku Meczetu Al-Aksa wznosili modły Muzułmanie zanim Mekka, w zachodniej Arabii Saudyjskiej, stała się głównym centrum Islamu.
- Kopuła na Skale - Koran twierdzi, że właśnie w tym miejscu nastąpiło wniebowstąpienie Proroka Mahometa. Według islamskiej tradycji prorok został zabrany z Mekki do Jerozolimy na skrzydlatym koniu, a następnie został zabrany do nieba gdzie Bóg pokazał mu kiedy i jak się modlić. Stanowi to jeden z pięciu filarów, na których opiera się islam.
- Ściana Płaczu - tu znajdowały się pierwsza i druga świątynia w starożytnych czasach. To część muru Wzgórza Świątynnego pochodząca z czasów gdy żydowska świątynia stała na wzgórzu. Dla religijnych Żydów, Wzgórze jest miejscem gdzie ludzie zostaną odkupieni po przybyciu Mesjasza.