Wyspy Zawietrzne (
ang. Windward Islands,
fr. Iles du Vent) - grupa wysp w
Ameryce Środkowej, na
Morzu Karaibskim, w południowej części archipelagu
Małych Antyli.
Powierzchnia 3,2 tys. km2. 780 tys. mieszkańców (1992).
Wyspy zawdzięczają swą nazwę usytuowaniu w południowej części Morza Karaibskiego, gdzie mniej niż
Wyspy Podwietrzne są narażone na wiatry, wiejące głównie z północy.
Nazwa
Wyspy Zawietrzne stosowana była także względem
kolonii brytyjskiej, istniejącej w latach 1833-1960 i obejmującej początkowo wyspy Grenada, Saint Lucia, Saint Vincent, Grenadyny, Barbados (w 1885 r. Barbados wydzielono w osobną kolonię), Tobago (w 1889 wyspa została przyłączona do Trynidadu) i Dominika (od 1940 r., kiedy wyspę wyłączono z kolonii
Wyspy Podwietrzne i przyłączono do Wyspa Zawietrznych).
Klimat jest tu gorący, a opady deszczu bardzo obfite. Wiele wzgórz porastają gęste lasy. Nieocenionym schronieniem przed nawiedzającymi te terreny
huragany są ukryte w głębi lądu małe porty. Na wyspach uprawia się rośliny przeznaczone do spożycia na lokalnym rynku, kakao i owoce cytrusowe. Głównym źródłem dochodu jest turystyka.
Archipelag obejmuje wyspy wulkaniczne: