Wyspy Kerguelena (fr.
îles Kerguelen, dawniej
îles de la Désolation) -
archipelag obejmujący około 300 skalistych wysp pochodzenia
wulkanicznego, położony w południowej części
Oceanu Indyjskiego (49°20' S, 70°20' E), ponad 5300 km na południowy-wschód od
Afryki. Wyspy Kerguelena należą do
Francji i wchodzą w skład tzw.
Francuskich Terytoriów Południowych i Antarktycznych. Ich łączna powierzchnia wynosi 7215 km², z tego największa wyspa Kerguelen (Desolation Island) - 6 675 km². Pozostałe wyspy są dużo mniejsze. Wyspy Kerguelena nie są zamieszkane. Okresowo przebywali tu niegdyś łowcy fok i wielorybnicy, obecnie pracują tu tylko naukowcy.
Wyspy Kerguelena to skaliste, górzyste wyspy - najwyższczy szczyt Góra Rossa osiąga 1960 m n.p.m. Pokryte są
lodowcami i śniegami. Wyspy pokrywają liczne strumienie z wodospadami oraz jeziora i gorące źródła. Na wyspach panuje klimat surowy klimat subpolarny ze średnimi temperaturami lata na poziomie 1-2°C. Roślinność wysp jest uboga - w jej skład wchodzą zioła, mchy i porosty. Świat zwierzęcy reprezentowany jest przez
pingwiny,
króliki i dzikie koty.
Wyspy odkrył
bretoński żeglarz Yves Joseph de Kerguelen-Trémarec w 1772. Stanowią oficjalnie część Francji od 1893.
