Oryginalność Unununium polega na oparciu o Pythona (początkowo był to asembler). Jego twórcy chcą zbudować system maksymalnie zintegrowany i eleastyczny, gdzie aplikacje mogą wykorzystywać inne aplikacje na podobieństwo bibliotek.
Wersja 0.1 pozwala tylko wystartować system i uruchomić kilka demonstracyjnych aplikacji z poziomu interpretera Pythona. Kolejnym krokiem będzie implementacja bezstanowości (komputer zapamiętuje bieżący stan i odtwarza go po ponownym starcie), a interfejs użytkownika pojawi się dopiero w wersji 0.5.
Autorzy Unununium powołują się na filozofię FSF, ale rozumieją ją na swój sposób, mianowicie nie dają na swój system żadnej licencji.