Pierwotnie istniały trzy tribus o rodowodzie plemiennym: Ramnes, Tities i Luceres (identyfikowane tradycyjnie - to znaczy na podstawie tekstu Liwiusza - jako odpowiednio Latynowie, Sabinowie i Etruskowie; ale identyfikacja ta nastręcza trudności i przyjmowana jest w zasadzie tylko z braku czegokolwiek lepszego).
Te trzy tribus zorganizowane one były w 10 kurii po 10 rodów każda i stanowiły oficjalny Populus Romanus Quiritium - co można przetłumaczyć jako naród rzymski.
Król Serwiusz Tuliusz dokonał podziału na 30 tribus terytorialnych: 4 miejskie (tribus urbanae) i 26 wiejskich (tribus rusticae). W toku podbojów przez Rzym kolejnych terytoriów liczba tribus dalej się zwiększała. Od 241 p.n.e. było ich 35: 4 miejskie i 31 wiejskich. I ta liczba już się nie zmieniała.
Mieszkańcy tribus gromadzili się na komicjach trybusowych.
W okresie pryncypatu tribus były podstawą organizacyjną w rozdziale żywności dla najuboższych obywateli rzymskich.