System V jest w linii prostej bezpośrednim kontynuatorem systemu napisanego w 1969 roku przez Dennisa Ritchie i Kena Thompsona.
W oparciu o licencjonowany kod SysV powstała większość komercyjnych wersji Uniksa począwszy od Xeniksa SCO na Solarisie skończywszy. Jego kod oraz związane z nim funkcje stały się także bazą standaryzacji komercyjnych Uniksów do jakiej po roku 1989 doszło w oparciu o SVR4, czwartą wersję SysV.
System V jest często przeciwstawiany oprogramowaniu znanemu jako BSD, mimo że obie gałęzie bardzo często splatały się wymieniając się funkcjami i kodem.
Ostatnią wersją SysV była SVR4.2MP wydana pod koniec 1993 roku przez Unix System Laboratories (dawne Bell Labs) należące już wtedy do Novella, który rozprowadzał ją jako UnixWare 2. Dziś prawa do kodu SysV (UnixWare) należą do firmy SCO.