Główne wspólne postulaty obozu reform to: powiększenie armii, zniesienie Rady Nieustającej, uniezależnienie od Rosji.
Prawica Patriotycznego Stronnictwa repezentowana przez Ignacego i Stanisława Kostkę Potockich oraz Adama Kazimierza Czartoryskiego szukała opracia w królestwie Pruskim i występowała przeciw królowi Stanisławowi Augustowi Poniatowskiemu, dążąc do wzmocnienia władzy sejmu.
Lewica (Kuźnica Kołłątajowska) opowiadała się za reformami społecznymi i poszukiwała oparcia w mieszczaństwie.
Reprezentowane przez marszałka sejmu Stanisława Małachowskiego centrum, dążyło do ugody z królem, co udało się w 1790 roku dzięki zmianie stanowiska przez Ignacego Potockiego.