Siergiej Krugłow (1903 lub 1907 - 1977) - wieloletni wysoki funkcjonariusz wywiadu radzieckiego, szef aparatu bezpieczeństwa wewnętrznego w latach 1946 - 1953.
Pracę w organach bezpieczeństwa
NKWD rozpoczął w 1939 roku, gdy pracował w komitecie centralnym od 1937 do 1939 roku. Stamtąd został przeniesiony w lutym 1939 roku do
Ludowego Komisariatu Spraw Wewnętrznych NKWD, gdzie objął stanowisko zastępcy
ludowego komisarza spraw wewnętrznych NKWD ZSRR Lawrientija Berii - odpowiedzialny za sprawy kadrowe. Po ataku
Niemiec na
Związek Radziecki 22 czerwca 1941 roku,
Krugłow został przeniesiony do
Armii Czerwonej, gdzie został członkiem rady wojennej
Frontu Odwodowego i
Zachodniego.
Od 1943 do 1945 roku
Krugłow był także zastępcą szefa
kontrwywiadu wojskowego
Smiersz,
Wiktora Abakumowa. Na tym stanowisku
Krugłow kierował ścisłą ochroną konferencji techerańskiej, w której uczestniczyli
Stalin,
Roosevelt i
Churchill. To samo zadanie wykonywał podczas dwóch następnych spotkań "Wielkiej Trójki" w Jałta|Jałcie na
Krymie i
konferencji w Poczdamie, za co został odznaczony przez Amerykanów orderem
"Legion of Merit", a przez Brytyjczyków orderem
"Knight of the British Empire".
Po wojnie
Krugłow powrócił do organów bezpieczeństwa państwowego, gdzie objął stanowisko
ministra bezpieczeństwa państwowego w
MGB. Sprawował to stanowisko aż do 1953 roku. Po śmierci Stalina,
MGB zostało włączone do struktur Ministerstwa Spraw Wewnętrznych
MVD, a ministrem SW został ponownie
Ławrientij Beria, wcześniej zdjęty z tego stanowiska przez
Stalina.
26 czerwca 1953 roku Berię aresztowano, a
Siergiej Krugłow stanął po stronie spiskowców, za co zastąpił
Berię na stanowisku ministra spraw wewnętrznych
MVD ZSRR. Sprawował stanowisko ministra
MVD aż do 1954 roku, kiedy w miejsce
MVD utworzono
Komitet Bezpieczeństwa Państwowego KGB, na którego czele jako przewodniczący stanął
Iwan Sierow. W lipcu 1958 roku
Krugłow przeszedł na emeryturę z powodu złego stanu zdrowia. Jak mówią pogłoski, popełnił samobójstwo 6 lipca 1966 roku, rzucając się pod pociąg.