SOV (
Subject Object Verb) to skrót oznaczający typ
zdania w którym
podmiot występuje przed
dopełnieniem a
orzeczenie występuje na końcu, oraz typ
języka w którym takie zdania są dominujące. Jest to jeden z dwóch najpopularniejszych typów obok
SVO.
Przykładowe języki
SOV to m.in:
łacina,
japoński,
koreański,
ajnuski,
abazyński,
tamilski,
tybetański,
perski,
turecki,
baskijski, pranordyjski czy
keczua.
Przykładowe zdanie
SOV:
- watasi wa (podmiot - ja) ringo wo (dopełnienie - jabłko) tabeta (orzeczenie - zjadłem)
Trzeba jednak zauważyć, że w łacinie (wymienionej jako pierwszej) szyk jest w praktyce zupełnie swobodny, np. zdania:
(ego) pomum edo (SOV),
(ego) edo pomum (SVO),
Edo ego pomum (VSO),
Edo pomum ego (VOS),
Pomum ego edo (OSV) i
Pomum edo ego (OVS) są praktycznie ekwiwalentne; różnią się jedynie rozłożeniem nacisku na poszczególne elementy zdania.
Porównaj z:
SVO,
VSO,
VOS,
OSV,
OVS.
