Ryga (łot. Riga) - stolica Łotwy, miasto położone nad rzeką Dźwiną w pobliżu jej ujścia do Bałtyku w Zatoce Ryskiej. Jest głównym ośrodkiem gospodarczo-przemysłowym, komunikacyjnym (port morski, lotniczy i węzeł kolejowy), kulturalnym i naukowym kraju. Posiada liczne zabytki, w tym jeszcze z czasów średniowiecza. Jest wpisana na listę UNESCO jako największe w Europie skupisko architektury secesyjnej.
Liczba mieszkańców: miasto 689 tys. (2004), aglomeracja miejska 881 tys. (2004).
Historia
Już w X wieku istniała rozwinięta osada plemienia Liwów u ujścia Dźwiny. Obecne miasto zostało założone w 1201 r. i szybko stało się, jako jeden z członków Hanzy, ważnym ośrodkiem handlowym na wybrzeżu Bałtyku. W średniowieczu Ryga była jednym z najważniejszych portów bałtyckich. Od połowy XIV wieku wchodziła w skład państwa krzyżackiego, od połowy XVI wieku w państwie polskim, od 1621 we władaniu szwedzkim, a od 1710 należała do Rosji. W 1796 r. stała się stolicą guberni inflanckiej. W trakcie I wojny światowej zdobyta przez Niemców 3 września 1917.Od 1255 Ryga była siedzibą katolickiej archidiecezji Prus, Inflant i Estonii, której podlegała m.in. diecezja chełmińska i diecezja warmińska. W 1566 nastąpiła sekularyzacja i w efekcie likwidacja arcybiskupstwa.
18 marca 1921 podpisano tu traktat pokojowy między Polską a Rosją.
W latach 1919-1940 stolica niepodległego państwa łotewskiego. W 1940 wcielona do ZSRR. Zdobyta przez Niemców w II wojnie światowej w czerwcu, 1941 w początkowej fazie operacji Barbarossa. Zdobyta przez Armię Czerwoną w październiku 1944 i ponownie wcielona do ZSRR. Od 1991 ponownie stolica niepodległego państwa łotewskiego.