Pogórze Karpackie (Pogórze Beskidzkie) to północny pas Karpat Polskich i Czeskich - niższe partie Zewnętrznych Karpat Zachodnich, najdalej na północ wysunięta część Karpat Zachodnich, położona pomiędzy Beskidami na południu a Podkarpaciem Północnym na północy.
Pogórze Karpackie ma charakter wyżyny zbudowanej głównie ze fliszu karpackiego o wysokości miejscami przekraczających 500 m n.p.m.. W trzeciorzędzie erozja wietrzna i wodna wyrównała płaskowyż wypiętrzony wskutek ruchów tektonicznych. W czwartorzędzie, w czasie ostatniego zlodowacenia nastąpiła inwazja lądolodu skandynawskiego.
Zgodnie z regionizacją Polski region Pogórza Karpackiego dzieli się na następujące makroregiony i mezoregiony:

• Pogórze Zachodniobeskidzkie
• Pogórze Śląskie,
• Pogórze Wielickie,
• Pogórze Wiśnickie,

• Pogórze Środkowobeskidzkie
• Pogórze Rożnowskie,
• Pogórze Ciężkowickie,
• Pogórze Strzyżowskie,
• Pogórze Dynowskie,
• Pogórze Przemyskie,
• Obniżenie Gorlickie,
• Kotlina Jasielsko-Krośnieńska,
• Pogórze Jasielskie,
• Pogórze Bukowskie.

Na wschód od Przemyśla pogórze zanika. W Zewnętrznych Karpatach Wschodnich brak zrównanego pogórza, przechodzi ono w Góry Sanocko-Turczańskie, a następnie w Beskidy Brzeżne, które zwężają się i zanikają.

Materiał wydrukowany z portalu zgapa.pl dnia 2020-07-07 12:10:10