Plebs to najniższa warstwa ludności miejskiej, pozbawiona
majątku i
obywatelstwa, złożona m.in. z
robotników,
służby,
żebraków i
marginesu społecznego, a także
czeladników.
Od
XIV wieku w niektórych
miastach dochodziło do wystąpień plebsu, wykorzystywanych zwykle przez pospólstwo do walki z
patrycjatem.
