Panslawizm - ruch kulturalno-polityczny o różnorodnym zabarwieniu politycznym, powstały w
Czechach na początku XIX wieku, dążący do wyzwolenia, a następnie zjednoczenia politycznego, gospodarczego i kulturalnego
Słowian. Pierwotnie termin ten był stosowany dla określenia językowej i kulturalnej wspólnoty narodów słowiańskich. W XIX wieku panslawizm znalazł wielu zwolenników w krajach zamieszkiwanych przez Slowian.
Idea panslawizmu była wyzyskiwana politycznie przez
carat, który planował zjednocznie Słowian pod egidą
Rosji.
Kręgi związane z ruchem panslawistycznym zwracały się w kierunku Rosji dla obrony przed imperialistycznymi działaniami
Austrii i Turcji. Pośrednio ugrupowania panslawistyczne wpłynęły na wybuch wojny rosyjsko-tureckiej w 1877 roku oraz
zaangażowania Rosji na Bałkanach, co pośrednio doprowadziło do wybuchu
pierwszej wojny światowej.
Po zakończeniu pierwszej wojny światowej wpływy panslawizmu na wskutek rozwoju tendencji nacjonalistycznych w krajach słowiańskich oraz wewnętrznej rywalizacji uległy marginalizacji.