Nowe Miasto Lubawskie - miasto powiatowe w
województwie warmińsko-mazurskim, położone między Garbem Lubawskim a
Pojezierzem Iławskim, nad rzeką
Drwęcą; 10,3 tys. mieszkańców (1992).
Stanowi ośrodek usługowy dla regionu
rolniczego z drobnym
przemysłem. Mieszczą się tu zakłady przemysłu: meblarskiego, materiałów budowlanych, spożywczego (młyn, elewator zbożowy).
Miasto powstało w pobliżu zamku
krzyżackiego; prawa miejskie ma od 1325; w 1454 członek
Związku Pruskiego, po
wojnie trzynastoletniej znalazło się w granicach
Polski, gdzie było miastem królewskim; w latach 1772-1919 znajdowało się w zaborze pruskim (w latach 1807-1815 w
Księstwie Warszawskim). W czasie
II wojny światowej było miejscem licznych egzekucji. Najbardziej korzystny dla miasta był wiek
XIX, kiedy to znane było z jarmarków zwierząt gospodarskich.
W mieście znajduje się
gotycki kościół parafialny pod wezwaniem św. Tomasza Apostoła z
prezbiterium z 1330,
polichromią gotycką z II połowy
XIV wieku i
barokową z 1638-1642, przebudowaną w stylu barokowym kaplicą Działyńskich z 1651. Zabytkami są także fragmenty murów miejskich z II połowy XIV wieku z gotyckimi bramami: Lubawską i Brodnicką, w której obecnie mieści się Muzeum Ziemi Lubawskiej, oraz domy z XIX wieku.
Miasta partnerskie