Najwyższa Izba Kontroli - to instytucja państwowa, podlegająca bezpośrednio
Sejmowi i prowadząca kontrole w
państwie. W zakresie NIK-u jest m.in.: kontrolowanie działalności organów państwa (administracji rządowej),
NBP,
osób prawnych działających na rzecz państwa, organizacji państwowych. Głównym zadaniem kontroli jest stwierdzenie legalności, celu działania i gospodarności, oraz rzetelności wobec państwa.
Historia
Najwyższa Izba Kontroli została powołona na mocy dekretu wydanego przez
Naczelnika Państwa Józefa Piłsudskiego, dnia 7 lutego 1919 roku.
Struktura organizacyjna
Na czele Najwyższej Izby Kontrolnej stoi chroniony
immunitetem prezes, wybierany przez Sejm RP na 6-letnią kadencję. Instutycja zorganizowana jest w 16 delegatur regionalnych oraz 14 departamentów.
Lista delegatur
Departamenty kontrolne
- Departament Budżetu i Finansów.
- Departament Obrony Narodowej i Bezpieczeństwa Wewnętrznego.
- Departament Administracji Publicznej.
- Departament Pracy, Spraw Socjalnych i Zdrowia.
- Departament Gospodarki, Skarbu Państwa i Prywatyzacji.
- Departament Komunikacji i Systemów Transportowych.
- Departament Nauki, Oświaty i Dziedzictwa Narodowego.
- Departament Środowiska, Rolnictwa i Zagospodarowania Przestrzennego.
Departamenty pomocnicze
- Departament Prawno - Organizacyjny.
- Departament Strategii Kontrolnej.
- Departament Prezydialny.
- Departament Ochrony Informacji Niejawnych.
- Departament Rachunkowości.
- Departament Gospodarczy.
Siedziba
Od roku 1985 siedzibą Najwyższej Izby Kontroli jest, wzniesiony w roku 1938, budynek przy ulicy Filtrowej 57 w
Warszawie.
