Morze Bałtyckie

Morze Bałtyckie, Bałtyk jest płytkim, śródlądowym morzem szelfowym w północnej Europie. Połączone jest z Morzem Północnym przez Cieśniny Duńskie (Sund, Mały i Wielki Bełt), Kattegat i Skagerrak. Za zachodnią granicę Bałtyku przyjmuje się cieśninę Sund i próg podwodny ciągnący się na głębokości 18-20 m od przylądka Gedser (wyspa Falster) do przylądka Darsser Ort.
Powierzchnia: 413 tys. km², głębokość średnia: 52 m, maksymalna - 459 m (głębia Landsort na północny-zachód od Gotlandii), bez Kattegatu, w którym głębokość maksymalna 109 m, a średnia 24 m - powierzchnia 385 tys. km².
Zasolenie Bałtyku (od 5 do 30 promili) zależy od wpływu wód z Morza Północnego i rośnie w kierunku zachodnim (5 ‰ w Zatoce Botnickiej, 30 ‰ w cieśninie Skagerrak) oraz wraz ze wzrostem głębokości. Ilość słodkiej wody wpływającej do tego morza z uchodzących do niego rzek jest większa niż parującej z niego, co przy ewentualnym zamknięciu dopływu bardziej słonej wody Morza Północnego spowodowałoby zamianę tego morza w olbrzymie, słodkowodne śródlądowe jezioro.
Bałtyk jest morzem burzliwym, a fale są krótkie i strome. W czasie bardzo silnych sztormów wysokość fal przekracza 10 m. Bałtyckie sztormy są niebezpieczne dla żeglugi statków. Temperatura wody powierzchniowej w zależności od pory roku wynosi od 1 do 22 stopni Celsjusza.
Morze Bałtyckie dzieli się na 3 baseny:

Basen Bornholmski o maksymalnym zagłębieniu 105m.
Basen Gotlandzki o maksymalnym zagłębienu 470m.
Basen Botnicki o maksymalnym zagłębieniu 293m.

Morze Bałtyckie jest jednym z najmłodszych mórz Oceanu Atlantyckiego, a w swoim rozwoju przechodziło kilka faz, kształtując się na obszarze pierwotnego lądu zwanego Fennoskandią. Niekiedy traciło kontakt z oceanem stając się olbrzymim jeziorem.
Nazwa morza w różnych językach jest albo określeniem zależnym od położenia - morze wschodnie lub morze zachodnie, albo wariantem występującej również w języku polskim nazwy bałtyckie:

w językach germańskich prócz angielskiego jest to morze wschodnie: w duńskim (Østersøen), holenderskim (Oostzee), niemieckim (Ostsee), norweskim (Østersjøen) i szwedzkim (Östersjön);
w językach estońskim i fińskim nazwa morza zależy od położenia geograficznego względem Zat. Fińskiej: dla Estończyków jest to morze zachodnie (Läänemeri), a dla Finów - morze wschodnie (Itämeri).;
bałtycki w różnych wariantach językowych występuje, prócz polskiego, w angielskim (Baltic Sea), łacińskim (Mare Balticum), francuskim (Mer Baltique), włoskim (Mare Baltico), rumuńskim (Marea Baltică), hiszpańskim (Mar Báltico), kaszubskim (Bôłt), rosyjskim (Балтийское море, Балтика), łotewskim (Baltijas jūra) i litewskim (Baltijos jūra).