Mienszewicy (
ros. Меньшевик - będący w mniejszości) - odłam
SDPRR, powstały w 1903 roku na II Zjeździe Partii w
Brukseli, sprzeciwiający się rewolucyjnemu kierunkowi w którym
Lenin zamierzał prowadzić
partię. Nazwani tak zostali po jednym z głosowań nad zasadami organizacji i programem rosyjskiej socjaldemokracji, w którym uzyskali mniej głosów niż
bolszewicy i w konsekwencji wyborach do centralnych organów partii otrzymali mniejszość miejsc. Podczas
rewolucji 1905 roku dążyli do sojuszu z liberałami i inteligencją, a także sprzeciwiali się koncepcji
dyktatury proletariatu. W 1912 konferencja SDPRR wykluczyła mienszewików z partii. Podczas
rewolucji lutowej społeczne poparcie dla mienszewików wzrosło. W czasie
rewolucji październikowej wystąpili przeciw bolszewikom, natomiast po jej zakończeniu większość przywódców wyjechała, działając dalej na emigracji.
Główni działacze:
