1885 m n.p.m.
- jeden z najbardziej znanych szczytów Masywu Centralnego
Masyw Centralny (
fr. Massif Central) -
wyżynno-
górska kraina w środkowej i południowej
Francji, zajmująca powierzchnię około 85 tys. km². Wznosi się średnio 400-700 m
n.p.m., a najwyższym
szczytem jest położony w północnej części
Puy de Sancy - 1885 m n.p.m. Doliny
rzek (m.in.
Loary, Allier,
Dordogne,
Lot i Tarn) rozdzielają go na odrębne
płaskowyże i grupy górskie. Najciekawsza z nich to położone w południowej części Sewenny.
Geologia
Masyw Centralny to obszar o budowie zrębowej. Najstarsze elementy podłoża,
skały paleozoiczne, zostały sfałdowane w czasie
orogenezy hercyńskiej. Zostały one przykryte niekiedy młodszymi osadami, m.in. z
karbonu - do niedawna eksploatowano tu
węgiel kamienny. W czasie
fałdowania alpejskiego miały miejsce kolejne ruchy górotwórcze. W tym też okresie obserwuje się wzmożoną
aktywność wulkaniczną, która ustała ostatecznie około 10 tysięcy lat temu. Dzisiaj można podziwiać dobrze zachowany krajobraz powulkaniczny, ze
stożkami wulkanicznymi i
jeziorami kraterowymi. Występują tu też licznie gorące źródła mineralne, które wykorzystywane są w lecznictwie
uzdrowiskowym (m.in. w
Vichy).
Działalność człowieka
Większa część Masywu pokryta jest łąkami i
pastwiskami, ale także znaczącymi obszarami
leśnymi. Podstawą utrzymania miejscowej ludności było głównie
rolnictwo (
hodowla owiec i
bydła, uprawa
zboża i
winorośli). Przemysł rozwijał się jedynie w większych miastach i w okolicy zagłębia węglowego. Zarówno tradycyjne rolnictwo, jak i lokalny przemysł znalazł się w kryzysie, dlatego też w tym już słabo zaludnionym regionie, obserwuje się intensywne procesy wyludniania. Najważniejszymi
miastami tego obszaru są:
Clermont-Ferrand, Saint-Etienne, Le Creuzot,
Limoges. W Masywie Centralnym położone są następujące
regiony administracyjne:
Owernia,
Limousin,
Langwedocja-Roussillon, częściowo
Rodan-Alpy.
