Maskareny (Archipelag Maskarenów) – grupa wysp na
Oceanie Indyjskim położone od 640 do 800
km na wschód od
Madagaskaru. W skład archipelagu wchodzą wyspy:
Mauritius,
Réunion,
Rodrigues i
Cargados Carajos.
Historia
W średniowieczu zaglądali tam żeglarze
arabscy, kiedy potrzebowali uzupełnić zapasy wody pitnej lub świeżego mięsa czy też aby przeczekać sztorm. Pierwszymi europejskimi odkrywcami, którzy tu dotarli byli
Portugalczycy w 1512, a nazwa wysp pochodzi od nazwiska dowódcy ich flotylli
Pedro Mascarenhas. Około 100 lat później wyspy penetrowali
Holendrzy a ostatecznie skolonizowali je
Francuzi.
Geografia
Archipelag w powstał z jednej dużej wyspy rozczłonkowanej na mniejsze części przez
transgresję morską. Składa się z dwóch dość dużych wysp (Réunion i Mauritius), trzeciej znacznie mniejszej (Rodrigues) oraz mnóstwa drobnych wysepek. Jego powierzcnia wynosi 4,6 tys.
km² i jest w przeważającej części wyżynno-górzysta, istnieją czynne wulkany. Najwyższym szczytem jest
Piton des Neiges o wysokości 3070 m
n.p.m. na Réunion, który jest zarazem najwyższą górą Oceanu Indyjskiego. Klimat gorący i wilgotny.
Podstawą gospodarki jest uprawa
trzciny cukrowej i
turystyka. Wyspa Reunion należy do Francji co stanowi 56% ogólnej powierzchni archipelagu, pozostałe wyspy stanowią 44% i składają się na państwo Mauritius.
Głównymi miastami są:
Port Louis na Mauritiusie i Saint Denis na Réunion.
Endemity
Wyspy aż do
XVII w. pozostawały bezludne. Świat zwierzęcy i roślinny składał się w olbrzymiej większości z
endemitów. Jedynymi
kęgowcami obok wielkich
żółwi olbrzymich (geochelone gigantea) były
ptaki. Oprócz gatunków typowo oceanicznych wyspy zamieszkiwały same endemity, np. 3 gatunki wymarłej już rodziny
drontów (Raphidae): dront
dodo (Raphus cucullatus) żył na Mauritiusie, Raphus solitarius na Reunion, pustelnik (Pezophaps solitarius) na Rodrigues i a także ptaki z innych rodzin jak bekas olbrzymi (Aphanopteryx bonasia). Z ogólnej ich liczby sklasyfikowanych 28 gatunków do naszych czasów dotrwały zaledwie 4.